Στη χώρα όπου η απασχόληση με παραβίαση των νόμων ανθεί μας πείραξε ο σερβιτόρος στη Ρόδο. Τις υπόλοιπες περιπτώσεις τις γνωρίζουμε; Και αν ναι γιατί δεν μιλάμε και γι’ αυτές;
Τι είναι χειρότερο;
Μια επιχείρηση που… βάζει το σερβιτόρο της να βουτάει στη θάλασσα για να σερβίρει τους πελάτες της δίνοντας του 3.000 ευρώ το μήνα και 200 ευρώ πουρμπουάρ;
Μια επιχείρηση που… προσλαμβάνει έναν εργαζόμενο κι ενώ τον δηλώνει 4ωρο τον απασχολεί με πλήρες ωράριο και του δίνει 400 ευρώ το μήνα;
Μια επιχείρηση που… προσλαμβάνει έναν εργαζόμενο κι ενώ τον δηλώνει για 5ενθήμερη απασχόληση τον απασχολεί έξι και επτά ημέρες την εβδομάδα, χωρίς ρεπό για λιγότερα από 1.000 ευρώ;
Μια επιχείρηση που… δεν πληρώνει υπερωρίες και δεν έχει σταθερό ωράριο στο εργαζόμενο της ο οποίος κάθε εβδομάδα δουλεύει άλλες ώρες ανάλογα με τις ανάγκες της;
Μια επιχείρηση που… προσλαμβάνει έναν εργαζόμενο και τον απασχολεί ανασφάλιστο;
Μια επιχείρηση που… πληρώνει δώρα και επιδόματα μέσω τραπέζης στον εργαζόμενο της και μετά του ζητά να τα επιστρέψει;
Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα τι είναι χειρότερο τελικά απ όλα τα παραπάνω;
Με βάση τη νομοθεσία όλα είναι μη αποδεκτά πλην του πρώτου που είναι και θέμα ανθρωπιάς και σεβασμού των εργαζομένων.
Κι αν υπάρχει Υπουργείο Εργασίας και υπηρεσίες ελέγχου καλό θα ήταν να ασχοληθούν πρώτα με τις χιλιάδες περιπτώσεις μη τήρησης της εργατικής νομοθεσίας και μετά με το νεαρό που για 3.000 κάνει τα πάντα.
