Με βασικό αίτημα την παράταση και την αύξηση του ταμείου ανεργίας και γενικότερα την επίλυση των προβλημάτων του κλάδου, πραγματοποιήθηκαν σήμερα συγκεντρώσεις από τους ξενοδοχοϋπαλλήλους της Κρήτης…
Με βασικό αίτημα την παράταση και την αύξηση του ταμείου ανεργίας για περισσότερο χρονικό διάστημα και γενικότερα την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ξενοδοχειακοί υπάλληλοι, πραγματοποιήθηκαν σήμερα συγκεντρώσεις από τους ξενοδοχοϋπαλλήλους της Κρήτης.
Στο Ηράκλειο οι εργαζόμενοι στον τουρισμό προχώρησαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Περιφερειακή Διεύθυνση της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) στη λεωφόρο Κνωσού.
Κρατώντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα, ξενοδοχοϋπάλληλοι και εργαζόμενοι στα τουριστικά λεωφορεία ζήτησαν αύξηση του επιδόματος ανεργίας και επέκτασή του για όσο διαρκεί η ανεργία, επίδομα για όλους τους εποχικούς χωρίς προϋποθέσεις, εφαρμογή της Τοπικής Κλαδικής Σύμβασης σε όλα τα ξενοδοχεία και ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς με διασφάλιση του 5ήμερου 8ωρου.
Παράσταση διαμαρτυρίας πραγματοποίησε τόσο το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Χανίων στην τοπική ΔΥΠΑ, όσο και το Σωματείο Ρεθύμνου έξω από το τοπικό υποκατάστημα στην πόλη του Ρεθύμνου.
Κοινή δήλωση των βουλευτών Κρήτης του ΠΑΣΟΚ
Στο πλαίσιο των σημερινών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στον Τουρισμό, οι Βουλευτές της Κρήτης του ΠΑΣΟΚ, κα. Κατερίνα Σπυριδάκη – Βουλευτής Λασιθίου και Τομεάρχης Τουρισμού, κα. Ελένη Βατσινά – Βουλευτής Ηρακλείου και Τομεάρχης Μικρομεσαίας Επιχειρηματικότητας, κ. Φραγκίσκος Παρασύρης – Βουλευτής Ηρακλείου και Τομεάρχης Ενέργειας και κ. Μανόλης Χνάρης – Βουλευτής Ρεθύμνης και Τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προβαίνουν στην ακόλουθη δήλωση:
«Η οικονομική δυσπραγία και οι πολιτικές απαξίωσης που βιώνουν τα τελευταία χρόνια οι εποχικά εργαζόμενοι στον τομέα της Φιλοξενίας τους έχουν ωθήσει στους δρόμους, απαιτώντας να λάβουν τη θέση που αξιωματικά τους αξίζει. Δεν γίνεται να πανηγυρίζουμε για «χρονιές ρεκόρ» και να μην σκεφτόμαστε αυτούς που πραγματικά σήκωσαν το φορτίο της επιτυχίας. Αντ’ αυτού, η Πολιτεία τους αφήνει πρακτικά ακάλυπτους για μήνες, με ένα εισόδημα 7,5 μισθών σε ετήσια βάση, με 6 μισθούς να λαμβάνουν από την εποχική τους εργασία και 1,5 μισθό από το Ταμείο Ανεργίας. Πώς ακριβώς, λοιπόν, τους δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας;
Με τη μη επαναφορά του Εφάπαξ στην εικοσαετία, με την άρνηση της Κυβέρνησης για την απόδοση του επιδόματος μητρότητας σε εποχικά εργαζόμενες μητέρες; Με το πάγωμα των τριετιών και τα προβλήματα σχετικά με τις Τοπικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας; Δεν μπορούμε πλέον να αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό στρέφονται σε άλλους εργασιακούς χώρους και γιατί το έλλειμμα σε εργατικό δυναμικό, τόσο σε αριθμούς όσο και σε επίπεδο κατάρτισης, όλο και γιγαντώνεται. Στην Κρήτη, σύμφωνα και με έρευνες χιλιάδες εργαζόμενοι σε ετήσια βάση, εγκαταλείπουν τις δουλειές τους, επειδή πολύ απλά «δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα».
Για το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, χρειάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο για τον τουρισμό, ένα σχέδιο που στο τώρα να θέτει τα θεμέλια και να οδηγεί τον τουρισμό μας στην αειφορία και την βιωσιμότητα, κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά. Σε αυτό το στρατηγικό σχέδιο ο βασικοί πρωταγωνιστές οφείλουν να είναι οι άνθρωποι του τουρισμού. Οι άνθρωποι που χάρη σε αυτούς ο ελληνικός τουρισμός κάθε χρόνο πετυχαίνει την μια επιτυχία μετά την άλλη. Χτίζοντας λοιπόν τα θεμέλια για τον αειφόρο τουρισμό, το κοινωνικό αποτύπωμα είναι η μία παράμετρος.
Πώς, λοιπόν, θα πετύχουμε την ποιότητα στον τουρισμό αν δε μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες, ώστε οι εργαζόμενοι στον τουρισμό να επενδύσουν σοβαρά και να πάψουν να θεωρούν τον κλάδο ως «ευκαιριακή απασχόληση», αλλά να τον δουν ως ένα κλάδο που τους επιτρέπει να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή.
Οι αυριανές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των Σωματείων Ξενοδοχοϋπαλλήλων, φανερώνουν τα μεγάλα αδιέξοδα στα οποία μέσα σε συνθήκες ακρίβειας και πληθωρισμού, και πλήρους απουσίας κυβερνητικής πρωτοβουλίας οδηγεί τους εργαζόμενους στον τουρισμό. Τους χιλιάδες ανθρώπους που στις επιτυχίες τους συγχαίρουμε που στηρίζουν την άλλοτε «βαριά βιομηχανία» ή «ατμομηχανή ή πνεύμονα της οικονομίας μας», ενώ στα καθημερινά τους ζητήματα η Κυβέρνηση τους απαξιεί και τους ξεχνάει, αρνούμενη να ικανοποιήσει πάγια αιτήματα του κλάδου.
