Ατέλειωτος θρήνος. Στον δρόμο για τη χειρότερη χρονιά της δεκαετίας, χάσαμε στην άσφαλτο της Κρήτης 18 νέους κάτω των 24 ετών. Κι όμως, τίποτα δεν αλλάζει…
Το τελευταίο θύμα μόλις 16 ετών
Η Κρήτη μετρά αμέτρητες πληγές στους δρόμους της, με κάθε νέα απώλεια να βαθαίνει τον πόνο. Το 2024 μοιάζει να γίνεται η χειρότερη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας, με θύματα κυρίως νέους ανθρώπους, γεμάτους όνειρα και ζωή. Το τελευταίο χτύπημα; Ένα 16χρονο παιδί που δεν πρόλαβε να μεγαλώσει.
Παρά τον θρήνο, τίποτα δεν αλλάζει.
Η κοινωνία παραμένει παθητικός θεατής σε μια τραγωδία που θα μπορούσε να αποφευχθεί. Και κάθε “κρίμα” που ψιθυρίζεται, έρχεται πια πολύ αργά.
Ένας ατέλειωτος θρήνος
Η Κρήτη πενθεί. Οι δρόμοι της γίνονται κάθε χρόνο τόπος θυσίας, και το 2024 μοιάζει να είναι η πιο μαύρη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας. Το τελευταίο θύμα; Ένα παιδί μόλις 16 ετών.
Ένα ακόμα όνομα προστέθηκε στη μακριά λίστα αυτών που έφυγαν νωρίς, πριν προλάβουν να ζήσουν.
Νέα που πληγώνουν
Μέχρι στιγμής, 18 νέοι άνθρωποι κάτω των 24 ετών έχουν χάσει τη ζωή τους στους δρόμους της Κρήτης. Κάθε αριθμός αντιστοιχεί σε μια οικογένεια που βυθίστηκε στο πένθος, σε φίλους που έμειναν πίσω να αναρωτιούνται “γιατί”.
Κι όμως, δεν υπάρχει καμία ουσιαστική κινητοποίηση.
Η αδιαφορία σκοτώνει
Οι αριθμοί σοκάρουν, αλλά ακόμα πιο θλιβερό είναι το πώς αντιδρούμε – ή μάλλον, το πώς δεν αντιδρούμε. Δεν βλέπουμε καμία ουσιαστική πρωτοβουλία, κανένα συγκροτημένο σχέδιο που να απαντά σε αυτή την αιμορραγία.
Οι ειδήσεις για τα τροχαία περνούν σαν άλλη μια είδηση της ημέρας, χωρίς να προκαλούν την απαιτούμενη αναστάτωση.
Ένα μεγάλο “κρίμα”
Αν δεν αλλάξει κάτι τώρα, πότε θα αλλάξει; Πόσες ακόμα ζωές πρέπει να χαθούν; Αυτά τα παιδιά, που έφυγαν τόσο άδικα, είναι το μέλλον που χάνεται. Και το μεγαλύτερο κρίμα είναι ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Αλλά δεν το κάνουμε.
Οι Κρητικοί πρέπει να βγάλουμε ένα όπλο μέσα από τη φαρέτρα μας και αυτό είναι η συνείδηση. Μια συνείδηση που δε μας αφήνει να πίνουμε πριν οδηγήσουμε, που δε μας αφήνει να επιτρέψουμε να οδηγούν παιδιά, που δε μας αφήνει να κρατήσουμε κινητό την ώρα που έχουμε στα χέρια μας το τιμόνι. Αυτό μόνο το όπλο να κρατούμε!
