Όταν στον βωμό των προγραμμάτων απασχόλησης θυσιάζονται πτυχία, προσόντα, μόρφωση, ικανότητα για εργασία, εργασιακή ηθική και υπευθυνότητα τότε μάλλον τελικά και η ίδια η εργασία καταλήγει στα σκουπίδια…
✍️ Μαρία Ταμιωλάκη για το CretaNews
Το πρωί βγαίνοντας από το σπίτι πήγα να πετάξω απέναντι στον κάδο ανακύκλωσης ο,τι ανακυκλώσιμο είχα μαζέψει τις τελευταίες μέρες και – ω του θαύματος – βλέπω ότι είχε μέσα πλήθος φύλλων από τα δέντρα και άλλα σκουπίδια, που είχε ρίξει ο ίδιος ο οδοκαθαριστής ο οποίος βρισκόταν εκεί κι εκαθάριζε υποτίθεται. Μάλιστα είχε τραβήξει το συγκεκριμένο κάδο από τη θέση του πλησιάζοντάς τον κοντά του ώστε να μην κουράζεται με περίσσια ζάλα.
Τον ρώτησα γιατί το ‘κανε, αυτός, ένας άνθρωπος της Καθαριότητας του Δήμου, κι άρχισε να ψελλίζει δικαιολογίες αστήρικτες κι αυταπόδεικτα ψεύτικες – να μη μακρηγορώ τώρα με λεπτομέρειες. Όταν δε τού μίλησα αυστηρότερα δείχνοντας ότι δεν δεχόμουν τις δικαιολογίες του αυτές, άρχισε να με προσβάλλει λέγοντας πως φαίνομαι ότι είμαι κακός άνθρωπος και άλλα συναφή. Τέλος έστριψε α λα γαλλικά κι απομακρύνθηκε…
Επιστρέφοντας σπίτι αργότερα τηλεφώνησα στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου αναφέροντας το περιστατικό και η ευγενική πράγματι κυρία με την οποία μιλήσαμε μού εξήγησε ότι ουσιαστικά δεν μπορεί ο Δήμος να κάμει και σπουδαία πράγματα σχετικά, δεν μπορεί δηλαδή να ελέγξει τις ικανότητες καθενός που τού στέλνει ο ΟΑΕΔ για πρόσληψη, καθώς υποτίθεται ότι αυτό έχει ήδη γίνει από τον οργανισμό και δεν αμφισβητείται. Άλλωστε, μού είπε, είναι ανάγκη να έχουν την ασφάλισή τους κι οι άνθρωποι αυτοί.
Κι αναρωτιέμαι: καλά, δεν χρειάζονται ασφάλιση όλοι αυτοί οι νέοι – κι οι μεγαλύτεροι φυσικά – μορφωμένοι και με ήθος, με πτυχία και τόσα άλλα προσόντα που παραμένουν άνεργοι και που θα ‘καναν οτιδήποτε για να πάψουν να είναι, όπως θεωρούν με την αξιοπρέπεια που τους χαρακτηρίζει, βάρος για τους δικούς τους; Δεν χρειάζονται ασφάλιση; Αναρωτιέμαι κι ερωτώ.
