Την άραξε που λέτε η σταχτοκουρούνα πάνω στο φοινικοειδές της παραλιακής, στο σημείο όπου γίνεται η ανάπλαση στα Θαλασσινά και «θαυμάζει» τα χάλια μας…
Πάμε να φτιάξουμε και στο τέλος χαλάμε αφού όλα γίνονται με προχειρότητα και αποσπασματικά.
Από τη μια βλέπει τόνους χώματος και στη βάση τους αρχαιολογικά ευρήματα που μάλλον θα χωματιστούν ξανά, από την άλλη ένα δρόμο που ασφαλτοστρώθηκε και ήλθε μια καταιγίδα και σήκωσε την άσφαλτο του τσαλακώνοντας την σαν να ήταν χαρτάκι.
Θέλει λέει ο Δήμος να φτιάξει εκεί χώρο περιπάτου και χαλάρωσης για τους πολίτες, τους ίδιους πολίτες που πλέον θα χουν τα αυτοκίνητα τους διακοσμητικά αφού δεν τους αφήνουν δρόμους στην πόλη για να κινηθούν, τους ίδιους πολίτες που αναζητούν μάταια για ώρα χώρους στάθμευσης, τους ίδιους πολίτες που κινδυνεύουν περπατώντας να δουν στο κεφάλι τους να προσγειώνονται σοβάδες και μπαλκόνια από τα δεκάδες ετοιμόρροπα, τους πολίτες που έχουν αγανακτήσει από την απουσία οράματος σε αυτή την πόλη και βλέπουν έργα, πριν καλά καλά ολοκληρωθούν, να καταστρέφονται…
