Γιατί η Ελλάδα εισάγει διαχρονικά προϊόντα τα οποία παράγει και τα οποία τελικά καταλήγουν σε χωματερές;
Τις τελευταίες ημέρες που γίνεται πανικός αναφορικά με την τιμή του ηλιελαίου, έχουν παρουσιαστεί στο διαδίκτυο μια σειρά από έρευνες σε σχέση με τα οφέλη του πυρηνελαίου, την δυνατότητα του να τηγανίζεται καλύτερα μάλιστα από το ηλιέλαιο, αλλά και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του που είναι πολύ καλύτερα.
Γίνεται μια συζήτηση παράλληλα από ανθρώπους παλαιότερων γενιών για τα σιτηρά που είχε η Κρήτη, ασφαλώς για την ποιοτική της σταφίδα, για τις τεράστιες ποσότητες ελληνικών σιτηρών που μένουν απούλητες και πάει λέγοντας.
Κι είναι να αναρωτιέται κανείς: Υπάρχει μια περιφέρεια ή έστω υπάρχει μία χώρα, μία μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα, που μπορεί να φθάσε σε ένα επίπεδο αυτάρκειας x.
Για ποιο λόγο τόσα χρόνια δεν έχει φθάσει στο μέγιστο επίπεδο αυτό; Κι ακόμα για ποιο λόγο εισάγει διαχρονικά προϊόντα τα οποία παράγει, ωστόσο καταλήγουν σε χωματερές;
- Μήπως οι λαλίστατοι πολιτικοί όλων των κομμάτων θα έπρεπε να δώσουν απαντήσεις, αντί να αναζητούν μπάλες σε πολιτικές εξέδρες;
- Και μήπως αυτή την ύστατη στιγμή θα έπρεπε να προκαλέσουν έναν σχετικό διάλογο για να ελεγχθεί έστω, αν και σε ποιο βαθμό, θα μπορούσε να καταρτιστεί ένα εθνικό σχέδιο αυτάρκειας;
