Και πολύ άργησαν στο ΣΥΡΙΖΑ να το γυρίσουν πάλι στην ίντριγκα και τις διαφωνίες – Όλα έγιναν για την καρέκλα και το κόμμα αυτοδιαλύθηκε επειδή κάποιοι ήθελαν να γίνουν βεζίρης στη θέση του βεζίρη
Είναι που είχαν την αυταπάτη στο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που έφυγε ο Κασσελάκης, πως θα προχωρήσουν ενωμένοι και θα παίξουν ρόλο πραγματικής αντιπολίτευσης κι όλα αυτά τα ωραία και μεγάλα που ακούσαμε το τελευταίο διάστημα.
Και πριν στεγνώσει το μελάνι του εκτοπισμού Κασσελάκη και ολοκληρωθούν οι εσωκομματικές εκλογές άρχισαν πάλι τα όργανα καθώς ο Φάμελλος με τις πλάτες Τσίπρα την έχει δει «Είμαι πρόεδρος κι ότι θέλω κάνω» κάνοντας το μεγάλο λάθος να αγνοήσει τον Κρητικό Πολάκη.
Κι επειδή όλοι είχαμε καταλάβει, μόνο κάποιοι με παρωπίδες στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν πάρει πρέφα, όλα έγιναν για την καρέκλα και το κόμμα ξέπεσε και αυτοδιαλύθηκε επειδή κάποιοι ήθελαν να γίνουν βεζίρης στη θέση του βεζίρη, η κακή αυτή νοοτροπία και λογική έρχεται εκ νέου στο προσκήνιο.
Ο Παύλος Πολάκης το είπε ξεκάθαρα «όσον με αφορά, το δείγμα της ενότητας, το έδωσα το βράδυ των εκλογών. Επειδή πάντα το ταγκό το χορεύουν δυο, θέλω να δω τα αντίστοιχα πράγματα από τη μεριά του Σωκράτη», σαν να λέμε με τα ποσοστά που πήρα στις εκλογές δεν θα κάνεις κουμάντο μόνος σου αλλά μαζί μου.
Άντε τώρα ο Φάμελλος, που σχεδόν δεν μπορείς να καταλάβεις όταν μιλάει σε ποιο κόμμα ανήκει, να ταιριάξει με τον σίφουνα Παύλο Πολάκη, μπορεί; Δεν μπορεί.
Οπότε αναμένουμε πάλι εξελίξεις και διαφωνίες και σπόντες και γενικότερα όλα αυτά που μας απέδειξαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ήταν ούτε θα γίνει ενιαίο κόμμα ικανό να διεκδικήσει εξουσία και πάλι.
Είχε την ευκαιρία μετά τις απανωτές ήττες στις εθνικές εκλογές να κάνει την αυτοκριτική του, να χαράξει πορεία με έναν ηγέτη που πραγματικά θα είχε ηγετικές ικανότητες και θα έβαζε πράγματα και πρόσωπα στη θέση τους κι όχι μαριονέτα αλλά την έχασε και τώρα είναι ξανά στο σημείο απ όπου ξεκίνησε.
