Αλέξη θυμάσαι πως προ διετίας έριξες την ασπίδα κι έφυγες από τη μάχη;

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι πια εκείνος που θα σηκώσει τους πολίτες από τον καναπέ, ούτε καν εκείνος που θα πείσει πως δεν είναι όλοι οι πολιτικοί και τα κόμματα το ίδιο και το αυτό. Και ξέρετε γιατί;

— Διώνη

Τε 11.06 - Με κριτική ματιά, Πολιτική

Ξύπνησε από το λήθαργο ο Αλέξης Τσίπρας κι αποφάσισε πως αυτός μέσα από ένα καινούργιο κόμμα θα προσφέρει στον κόσμο νέο όραμα.

Μας είπε για ένα νέο κίνημα, μια ηθική, κοινωνική και πολιτική πρωτοβουλία που θα διατρέχει όλα τα προοδευτικά κόμματα, θα αγγίζει όσους έχουν γυρίσει τη πλάτη στο πολιτικό σύστημα, θα απαντά στην ακροδεξιά δημαγωγία και θα δίνει κίνητρο στους πολίτες να σηκωθούν από τον καναπέ.

Και μετά ξύπνησε γιατί με υλικά ανακύκλωσης κάτι τέτοιο δεν μπορεί να προκύψει και ο ίδιος ανήκει σε αυτή την κατηγορία.

Έκανε τον κύκλο του, έκανε τα λάθη του, δεν έκανε την αυτοκριτική του, δεν έκανε αγώνα να κρατήσει το κόμμα που είχε οδηγήσει στην εξουσία ζωντανό, δεν έδιωξε τα πρόσωπα που τον υπονόμευσαν, δε μίλησε μετά τις ήττες του ΣΥΡΙΖΑ.

Και τώρα τι απόκτησε φωνή; διέγραψε μονοκοντυλιά τα λάθη του παρελθόντος;

Αναβαπτίζεται ως κάτι καινούργιο, που έχει όραμα για τη χώρα κι εμείς θα πιστέψουμε σε αυτό για να σταματήσουμε να απαξιώνουμε τους πολιτικούς και την πολιτική που μας έχουν επιβάλει;

Δυστυχώς για τον Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ο πολιτικός μεσσίας που περιμένουμε.

Δεν είναι ούτε εκείνος που θα σηκώσει τους πολίτες από τον καναπέ, ούτε εκείνος που θα πείσει πως δεν είναι όλοι οι πολιτικοί και τα κόμματα το ίδιο και το αυτό…

Και ξέρετε γιατί;

Γιατί έριξε την ασπίδα του και έτρεξε μακριά όταν ηττήθηκε στη μάχη, δεν έμεινε στο πεδίο να αγωνιστεί αλλά προτίμησε την απομόνωση κι αυτό ο κόσμος, που τον στήριξε κάποτε, δεν μπορεί να του το συγχωρέσει.

Όλοι κατάλαβαν πως κάποιοι μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ του έσκαψαν το λάκκο πριν και μετά την διπλή εκλογική ήττα όμως εκείνος αντί να τους πετάξει κλοτσηδόν κατέβασε το κεφάλι κι έφυγε και μετά έκανε το αδιανόητο.