Ο κ. Ανδρουλάκης πρέπει να ανοίξει τα χαρτιά του, υπάρχει αυτό το πρόσωπο ή τα πρόσωπα που περιγράφει ή είναι δημιούργημα της φαντασίας του;
Διαβάσαμε με προσοχή τη συνέντευξη που έδωσε την Κυριακή ο Νίκος Ανδρουλάκης σε ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα και στεκόμαστε λίγο στα χαρακτηριστικά των προσώπων που, κατά τα λεγόμενα του, θα επανδρώσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές.
Όπως είπε πρέπει «να έχουν πολιτική αυτονομία, υψηλό δείκτη αξιοπιστίας, επάρκεια, διεθνές κύρος. Και, βέβαια, να μπορεί ο ελληνικός λαός να ακουμπήσει πάνω τους τις ελπίδες και τις φιλοδοξίες του για το μέλλον».
Πρόσθεσε επίσης ότι «χρειαζόμαστε πρόσωπα με πολιτική και επιστημονική επάρκεια που δεν είναι αναγκαίο να είναι βουλευτές, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
Ωραία τα είπε, όμως όταν ένας λαός πηγαίνει στις κάλπες θέλει να ξέρει και τι ψηφίζει. Δεν μπορεί να ψηφίσει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ και να τον κυβερνήσει κάποιος που δε γνωρίζει και ενδεχομένως δεν του είναι αρεστός.
Ο κ. Ανδρουλάκης πρέπει να ανοίξει τα χαρτιά του, υπάρχει αυτό το πρόσωπο ή τα πρόσωπα (γιατί μιλάει και στον πληθυντικό) που περιγράφει ή είναι δημιούργημα της φαντασίας του;
Γιατί με τόσα πολλά προσόντα συν το διεθνές κύρος εμείς δεν ξέρουμε κανέναν και σίγουρα δεν είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος… που αρχικά ακούστηκε.
Κουλτούρα συνεργασίας, όπως την εννοεί ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, δεν διαθέτει η χώρα μας, κι αυτό το γνωρίζει γιατί ανήκει στην κατηγορία εκείνων που έχουν κριτικάρει σκληρά τις όποιες κυβερνητικές συνεργασίες υπήρξαν στην Ελλάδα και στις οποίες δεν συμμετείχε το κόμμα του.
Οπότε τώρα τι μας λέει, πως θα έλθει το τρίτο κόμμα και θα προωθήσει για Πρωθυπουργό άτομο που δεν έχει εκλεγεί κι εκείνοι που θα χουν πάρει περισσότερες ψήφους θα καθίσουν στη γωνιά τους για να κάνει παιγνίδι το ΠΑΣΟΚ;
Στέκουν τέτοιες προτάσεις ή αποτελούν λύση διαφυγής για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και μια ωραία δικαιολογία για τον αρχηγό του που, κατά πως φαίνεται, δεν θα μπορέσει να συγκρατήσει ψηλά τα ποσοστά του;
