Οι παραιτήσεις ΚΑΙ στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι τίποτα άλλο από την κλασική εφαρμογή του μοτίβου Μητσοτάκη για τα σκάνδαλα, δηλαδή το… «στρίβειν δια της παραιτήσεως» και μετά… φύγαμε για weekend και μπανάκια!!!
Παλιά μου τέχνη κόσκινο έχει καταντήσει πια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, το… «στρίβειν δια της παραιτήσεως» στελεχών της ΝΔ σε σοβαρές υποθέσεις που θίγουν το κόμμα του δημοσκοπικά.
Έτσι και τώρα μπροστά στο τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που αποδεικνύει πως τα στελέχη της ΝΔ είχαν μετατρέψει στον Οργανισμό σε… πολιτικό γραφείο εξυπηρέτησης ψηφοφόρων, μέσω ρουσφετιών, υποχρέωσε σε παραίτηση από την κυβέρνηση, για τα μάτια του κόσμου, τους Μάκη Βορίδη, Τάσο Χατζηβασιλείου, Διονύση Σταμενίτη, Χρήστο Μπουκώρο καθώς και το Γενικό Γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης Γιώργο Στρατάκο.
Βλέπετε ο Βορίδης αντιπροσωπεύει για τη ΝΔ το άνοιγμα προς την ακροδεξιά και δεν θα μπορούσε ποτέ ο Κυριάκος έτσι απλά να τον πετάξει εκτός κυβέρνησης και να τον αφήσει στα αζήτητα.
Τον απομάκρυνε για… λίγο καιρό μαζί με τους υφυπουργούς να κατακάτσει η σκόνη του σκανδάλου και μετά θα τον αξιοποιήσει ξανά, αφού τέτοιο τεφαρίκι πράμα που θα ξαναβρεί.
Αυτό είχε κάνει και με τον Αυγενάκη, που τον διέγραψε από το κόμμα για μερικούς μήνες μετά το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» στον υπάλληλο του αεροδρομίου και μετά τον επανέφερε πανηγυρικά λες και δεν υπήρξε ποτέ το επεισόδιο.
Δυστυχώς για το λαό ο πρωθυπουργός μας ξέρει πώς να συγκαλύπτει σκάνδαλα και να πληρώνει το ελάχιστο δυνατόν τίμημα γι αυτά…
Καμιά άλλη κυβέρνηση στην ιστορία αυτής της χώρας δεν θα στεκόταν όρθια με τόση διαφθορά και δράση που θα ζήλευαν οι συμμορίες της Κολομβίας.
Θα είχε παραιτηθεί την επόμενη κιόλας ημέρα του σκανδάλου των παρακολουθήσεων, του σκανδάλου των Τεμπών, του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Όχι όμως η κυβέρνηση του Κυριάκου, που γνωρίζοντας πως η μισή αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη και η άλλη μισή αδύναμη (και ελεγχόμενη από τον ίδιο), παίζει μπάλα μόνη της και σχεδιάζει την επόμενη 4ετία διακυβέρνησης με στελέχη που θα έπρεπε να έχουν στις πλάτες τους το μισό ποινικό κώδικα.
Αντ’ αυτού όμως τους ξεπλένει μέσα από προανακριτικές παρωδία και μια δικαιοσύνη που κλείνει τα μάτια μπροστά στο άδικο.
