Σ’ αυτό το “Ανυπομονώ να μην τελειώσει” θα μιλήσουμε ποιητικά ή ίσως και όχι. Καλεσμένη μας μια ποιήτρια βραβευμένη η … Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστακη!!!
“Υπήρχε ένας καιρός πριν σε γνωρίσω
Υπήρχε ένας καιρός μετά
Πριν σε γνωρίσω υπήρχε ένας καιρός
Πριν σε γνωρίσω
Πριν σε γνωρίσω υπήρχε ένας καιρός μετά…”
Σε αυτό το “Ανυπομονώ να μην τελειώσει” θα μιλήσουμε ποιητικά ή ίσως και όχι εν όψη της 21ης Μαρτίου Ημέρα ποίησης. Καλεσμένη μας μια ποιήτρια βραβευμένη, η Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη.
Η κ. Χρηστάκη μας πήρε από το χέρι και μας έδειξε την ποίηση από την οπτική του ποιητή.
Την τέχνη του λόγου με παραλήπτη πάντα τον αναγνώστη.
Την ποίηση ως ένα παιχνίδι που παίζεται με δύο γιατί ο ποιητής κρύβει τις σκέψεις του, τις παραδίδει μισές για να τις συμπληρώσει ο αναγνώστης.
Ο ποιητής λέει η κ. Χρηστάκη δημιουργεί μια ιστορία, ανοίγει ένα μονοπάτι και θέλει να το περπατήσει ο αναγνώστης με ελεύθερη και συνάμα καθοδηγούμενη φαντασία.
Μια φαντασία με μια άλλη φαντασία… Ένας δρόμος πολύς από την έμπνευση στο ποίημα και στην ανάγνωση.
Απαντά άραγε η ποίηση σε διαχρονικά ερωτήματα ή δημιουργεί η ίδια ερωτήσεις με εικόνες και μεταφορικές αναλογίες και συνθέσεις;
Αναφέρεται η κ. Χρηστάκη στην τελευταία ποιητική της σύνθεση την “ανεράδα” και μας οδηγεί στο ταξίδι της σύλληψης του τίτλου και των λέξεων. Ένα ταξίδι όπου περνάει και από το μονοπάτι των παιδικών της χρόνων στο Βαχό Βιάννου.
Λίγο πριν κλείσουμε τα μικρόφωνα η κ. Χρηστάκη και αφού έθεσε τα ποιήματα και τους ποιητές σε μια λιγότερη ονειρική διάθεση με περισσότερη εκλογίκευση έκανε την ανατροπή χαρίζοντας μας μια ονειρική συλλογή λέξεων:
“Ανυπομονώ να μην τελειώσουν τα ταξίδια, οι ωραίες διαδρομές στον φυσικό κόσμο, οι νοητικές διαδρομές στα βιβλία, οι μουσικές και τα τραγούδια, τα όνειρα, τα χαμόγελα στα χείλη των ανθρώπων, η αγάπη στα βλέμματα, το ωραίο φως, η θάλασσα, ο ουρανός, η τέχνη, ο πολιτισμός, η ισότητα, η ειρήνη, η ελευθερία …”
Και εμείς κ. Μαρίνα Χρηστάκη, κι εμείς…
Ακούστε
