Σ’ αυτό το επεισόδιο αν και θέλαμε να σας επισυνδέσουμε με το νέο στεγαστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης της ΝΔ, “ένα σπίτι για το δαπιτάκι” τελικά σας μιλήσαμε για την… θεοσεβούμενη παπαδομπατσοκρατία που ζούμε…
Στην θεοσεβούμενη παπαδομπατσοκρατία λοιπόν που ζούμε 2 είναι τα κυρίαρχα μοτίβα που ακολουθούνται πιστά από το… χριστεπώνυμο πλήθος και τους καθωσπρέπει νοικοκυραίους.
Πρώτον… ο λόγος της “αγάπης” του θεού, ο οποίος βέβαια δεν είναι αρκετά… συμπεριληπτικός για όσους δεν είναι αρκετά… “φυσιολογικοί” και κυλιούνται στον… βούρκο της… ανωμαλίας.
Και δεύτερον… φυσικά… ο νόμος, η τάξη και ασφάλεια… δηλαδή με λίγα λόγια το ξύλο και η βίαιη αστυνομική καταστολή σε μαθητές, φοιτητές και γενικά απέναντι σε όσους τολμούν ακόμα να… αντιδρούν για τα όσα στραβά συμβαίνουν γύρω μας.
Και μπορεί να λέει ο Κυριάκος μας, ο Μητσοτάκης μας, ο σωτήρας και ηγέτης μας ότι η Ελλάδα δεν είναι καμιά… Μπανανία, ωστόσο, δεν περνάει μέρα που να μην μας σερβίρουν και από ένα νέο “παπατζιλίκι”… για να μας δείξουν πόσο άριστα τα κάνουν όλα και πόσο άδικοι και αχάριστοι είμαστε όλοι εμείς που δίνουμε μάχη καθημερινά με όλο αυτόν τον σουρεαλιστικό παραλογισμό για να μην μας πάρει αποκάτω η… δυστοπική… καταπληκτική ποιότητα ζωής στην Ελλάδα 2.0 που ηγείται στην 4η βιομηχανική επανάσταση…
Σ’ αυτό το επεισόδιο μιλάμε για τον… “προοδευτικό” Αρχιεπίσκοπο Κρήτης που τελικά τον… “άδειασε” μεγαλοπρεπώς το ίδιο του το… “μαγαζί”. Αν έχει όμως το θάρρος της γνώμης του και αν όσα είχε πρόσφατα δηλώσει σε συνέντευξη του είναι λόγια ειλικρινή ας βγει να τα υπερασπιστεί και εμείς θα είμαστε μαζί του εννοείται. Διαφορετικά… ο “θησαυρός” είναι… άνθρακας και ο σεβασμιότατος απλά ένας ακόμα επικοινωνιακά… πονηρούλης.
Μιλάμε για τους νοικοκυραίους που τρώνε αμάσητο τον κοινωνικό αυτοματισμό της αστυνομικής καταστολής απέναντι σε φοιτητές που αντιδρούν στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, καταστολή βέβαια που έρχεται να καλύψει την αστυνομική ανεπάρκεια απέναντι στην μαφία και την πραγματική εγκληματικότητα. Που να τρέχει τώρα και ο κυρ Μιχάλης μας, ε; Διαβάζει και τον φάκελο της Μαρφίν και… anyway επαγγελματίες είναι και αυτοί οι μαφιόζοι… ας τους αφήσουμε να αυτορυθμιστούν μόνοι τους…
Μιλάμε για το θέμα που κυριαρχεί στην επικαιρότητα, το νομοσχέδιο για γάμο και τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια και αναρωτιόμαστε γιατί αντί να εστιάσουμε στο πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά, καθόμαστε και ασχολούμαστε με όλα ανούσια… γύρω – γύρω…
Α, ναι… μιλάμε και για τον κύριο Άδωνι που αν και ξεκίνησε ως ακραίος χουντικός, νεοναζί και αντισημίτης, τώρα είναι πλέον πρόθυμος να κατέβει ακόμα και σε gay parade στο Ισραήλ προκειμένου να παραμείνει υπουργός…
Και γενικά καυτηριάζουμε, δίχως ίχνος πολιτικού πολιτισμού, την κατάθλιψη στην οποία έχει βυθιστεί η κοινωνία μας… και όχι δεν μας φταίει η… blue Monday, μας φταίει ο κακός μας ο καιρός… και η αστείρευτη αδιαφορία και απάθεια μας…
Ακούστε
Υ. Γ. Το ξέρω ότι σ’ αυτό το επεισόδιο άφησα στην άκρη τον πολιτικό μου πολιτισμό και ήμουν κάπως… “απότομος”, “τολμηρός” και ελαφρώς… καυστικός… το υπόσχομαι ότι δεν θα το… ξανακάνω (not).
Προσπαθώ να… αγιάσω, αλλά δεν μ’ αφήνουν…
