Κάπως πιο οργισμένη η σημερινή εκπομπή, όπως ακριβώς ταιριάζει με την περίσταση, ασχολείται κυρίως με το τραγικά απάνθρωπο “έγκλημα” που συνέβη στο λιμάνι του Πειραιά…
Το 2013 ένα νέο παλικάρι 19 ετών επειδή δεν είχε εισιτήριο λεωφορείου εξωθήθηκε από τον οδηγό του λεωφορείου βίαια με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Δέκα χρόνια μετά, το 2023, ένα επίσης νέο παιδί, αλλά… με ειδικές ανάγκες εξωθείται με βίαιο τρόπο προς τη θάλασσα με αποτέλεσμα να πνιγεί…
Εντάξει; Χρειάζεται να πούμε και να σχολιάσουμε κάτι περισσότερο;
Κάπως πιο οργισμένη η σημερινή εκπομπή, όπως ακριβώς ταιριάζει με την περίσταση, ασχολείται ασφαλώς με το τραγικά απάνθρωπο περιστατικό – έγκλημα που συνέβη στο λιμάνι του Πειραιά με τον άτυχο 36χρονο Αντώνη.
Σχολιάζουμε την στάση και την αντίληψη των ΜΜΕ που αρχικά πήγαν να μας το πασάρουν το γεγονός ως ατύχημα και όχι ως… εν ψυχρώ δολοφονία όπως ήταν. Με τα ΜΚΔ (μέσα κοινωνικής δικτύωσης) να σώζουν και πάλι την τιμή των όπλων της δημοσιογραφίας στην χώρα της ενημέρωσης 107.
Σχολιάζουμε την αντίληψη και… ενσυναίσθηση του κόσμου που τώρα επειδή ο άτυχος νεαρός ήταν Έλληνας θα στεναχωρηθεί πιο πολύ, ενώ αν ήταν τίποτα φτωχοδιάβολος μετανάστης δεν θα ασχολούμασταν καν.
Σχολιάζουμε τις αδιάφορες ανακοινώσεις του αρμόδιου Υπουργού αλλά και την ανακοίνωση της πλοιοκτήτριας εταιρίας.
Σχολιάζουμε τις πρώτες μαρτυρίες από επιβάτες αυτόπτες μάρτυρες που αναφέρουν ότι το πλήρωμα έλεγε ότι ο άτυχος 36χρονος έπεσε μόνος του…
Για να καταλήξουμε στην διαπίστωση… της απόλυτης αποκτήνωσης στην οποία έχει δυστυχώς εισέλθει η κοινωνία μας. Ένας δρόμος δίχως γυρισμό μάλλον. Ένας δρόμος και μια πορεία που οδηγεί προς την απόλυτη απαξίωση και ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής.
Και δεν μιλάμε πλέον απλά για τον περίφημο λόγο κόστους, οφέλους – ζωής αλλά για την αρένα με τα λιοντάρια που οι ισχυροί του συστήματος μας ρίχνουν.
Και μιλάμε για ένα σύστημα που πρώτα έχει ως εχθρό του τους μετανάστες, τώρα τα μέλη της κοινωνίας μας με ειδικές ανάγκες και αναρωτιόμαστε ποιος θα είναι ο επόμενος…
Ωστόσο, εκτός από την φρίκη και βαρβαρότητα αυτή, υπάρχει και η ανοχή αυτής της κατάστασης. Για πόσο καιρό ακόμα θα το ανεχόμαστε όλο αυτό;
Εκτός από όλη αυτή την απαξίωση και τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής, της αποκτήνωσης της κοινωνίας που ζει μέσα σε αυτή την βαρβαρότητα, υπάρχει και η ανοχή αυτής της κατάστασης.
Τώρα θα κάνουμε κάτι; Και μετά; Θα το ξεχάσουμε πάλι μέχρι το επόμενο περιστατικό;
Υ.Γ. Και μιας και μιλάμε για αρένα με λιοντάρια, θυμηθήκαμε και τον υποψήφιο Δήμαρχο Ηρακλείου που θα παλέψει σαν Λιοντάρι για να λύσει τα προβλήματα της πόλης, αλλά και τον άλλο, τον δήμαρχο του Βόλου για να κλείσει η εκπομπή με την διαπίστωση ότι τελικά είμαστε όλοι για τον… Μπέο!!! (δεν το είπαμε αυτό, αλλά το γράφουμε)
Ακούστε
