Ωραία τα τραγούδια, ωραίες και οι ρίμες και οι προτροπές μα τώρα έρχονται τα δύσκολα, και οι εκλογές…
Και τραγουδάω για την υπεροχή του κοινωνικού πάνω στο ατομικό, του συλλογικού πάνω στο μοναχικό, για την ανάγκη να βάζουμε μπροστά το εμείς, μήπως και καταφέρουμε ένας-ένας και όλοι μαζί να γίνουμε λιγάκι ( ; ) ευτυχείς.
Ωραία τα τραγούδια, ωραίες και οι ρίμες και οι προτροπές μα τώρα έρχονται τα δύσκολα, και οι εκλογές.
Η σημασία τους μεγάλη, όμως χωρίς υπερβολές, η ζωή πάντοτε συνεχίζεται, εχει ανηφόρες, κατηφόρες και πολλές στροφές, ξαφνιάσματα, πισωγυρίσματα, καλές στιγμές – έτσι που το πάω σε λίγο θα κάνω και καρδούλες όπως η Κωνσταντοπούλου που έχει επιτυχίες πολλές.
Λέτε;
Ακούστε
