Στο πασχαλινό τραπέζι μιλήστε τελευταίος/α/ο, αφού φάτε, ενώ αν σας καλέσουν σε «μυστικό δείπνο», για «κουβέντα και κάτι να τσιμπήσουμε», φάτε από το σπίτι γιατί …θα πεινάσετε!
Εδώ που τα λέμε τόσο ο Χριστός όσο και οι μαθητές του γλώσσα δεν έβαλαν μέσα. Μάλλον αγνοούσαν το σαβουάρ – βιβρ και τους καλούς τρόπους που εφευρέθηκαν αργότερα για να μας αποδείξουν την ανωτερότητα των ευρωπαίων αριστοκρατών και αστών που έρχονταν σε επαφή με τους πραγματικά, και πολύ υλικά, διαφορετικούς: την πλέμπα, τον λαουτζίκο, την φτωχολογιά των χωρών τους και την μάζα των σκλάβων στις αποικίες.
Ο Λεοπόλδος του Βελγίου π.χ. όταν βαθύς γνώστης του όλου θέματος και εφάρμοσε με τεράστια επιτυχία αυτές τις γνώσεις του στο Κογκό όπου πίνουνε ακόμα νερό στο όνομα του.
Τέλος πάντων για αλλού ξεκίνησα κι’ αλλού η ζωή με πάει, που λέει και το τραγούδι.
Το αβίαστο συμπέρασμα, φίλες, φίλοι και φίλα, είναι πως αν σας καλέσουν σε «μυστικό δείπνο», για «κουβέντα και κάτι να τσιμπίσουμε», φάτε από το σπίτι γιατί …θα πεινάσετε!
Δεν είναι τυχαίο πως οι λέξεις «μυστικός» και «νηστικός» ηχητικά είναι πολύ κοντά. Οπότε;
Στο πασχαλινό τραπέζι μιλήστε τελευταίος/α/ο, αφού φάτε.
Έτσι θα αποφύγετε και παρεξηγήσεις, με συγγενείς και φίλους, τόσο συνηθισμένες στα γιορτινά τραπέζια.
Με αυτές τις καλοπροαίρετες συμβουλές σας εύχομαι(!) καλό Πάσχα, καλή Ανάσταση, (ό,τι σημαίνει αυτό) και τα ξαναλέμε από Τρίτη 18 Απριλίου.
Ακούστε
