“Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν…” …και Θεός ην ο Κασσελάκης, ότι αυτός είναι ο Μεσσίας…
“Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν…” …και Θεός ην ο Κασσελάκης, ότι αυτός είναι ο Μεσσίας.
Ούτος ην ρομφαιοφόρος, κατά Μητσοτάκη βάλλων, υπό Αχτσιόγλου άμα και Τσακαλώτου βληθείς, σιωπήσας και μυριάδες ψηφοφόρων λυτρώσας, Αλληλούια! Αλληλούια!…
Εντάξει, όχι ακριβώς τόσο “αποκαλυπτικά” αλλά πάντως το “μαγαζί” φαίνεται πως αλλάζει διεύθυνση, όχι όμως και κατεύθυνση, που παραμένει η κυβερνητική εξουσία με κάθε τρόπο;
Εντάξει, οι Μεσσίες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την συμμετοχή της κοινωνίας στους αγώνες που θα χρειαστούν για να ανατραπεί το σημερινό καταστροφικό σύστημα, δεν είναι αυτή η δουλειά τους άλλωστε – αντίθετα.
Επειδή ακριβώς παρουσιάζονται ως σωτήρες έχουν ανάγκη τον παραμερισμό του λαϊκού παράγοντα και την ανάθεση σε αυτούς της εύρεσης των όποιων λύσεων – σαν νέοι Δον Κιχώτες.
Με αυτά τα δεδομένα η επερχόμενη Κασσελάκια ηγεμονία δεν στρίβει το τιμόνι προς κάποια νέα κατεύθυνση, απλά ολοκληρώνει μια πορεία που έχει δρομολογηθεί ήδη από την προηγούμενη ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα, που το τελευταίο διάστημα πολλοί θεωρούν πως υπήρξε θύμα πισώπλατων συνωμοσιών – ένα είδος “ανεύθυνου άρχοντα”.
Μια άποψη όχι και τόσο κολακευτική για τον πρώην πρωθυπουργό.
Ακούστε
