Γλυπτά-μονόλιθους κοντά σε κάθε αρχαίο ελαιόδεντρο της Κρήτης, στήνει ένας Κρητικός γλύπτης – Ονόμασε το project του, «Τέχνη κατ΄ αγρόν», με στόχο να προστατεύσει τα αρχαία ελαιόδεντρα…
Ονόμασε το project του, «Τέχνη κατ΄ αγρόν» και με στόχο να προστατεύσει τα αρχαία ελαιόδεντρα, στήνει δίπλα στα «ζωντανά Μνημεία της Φύσης» όπως τα αποκαλεί, γλυπτά – μονόλιθους γράφοντας ότι εκεί ακριβώς βρίσκεται ένα «Δέντρο Κληρονομιάς».
Ο λόγος για τον γλύπτη Μανώλη Χαρκούτση από το Βενεράτο του Ηρακλείου, ο οποίος επιχειρεί μέσω αυτού του τρόπου να ενισχύσει την προσπάθεια που γίνεται, όπως λέει, «η δική μας η γενιά να μην “σπάσει” τον “κρίκο” της «αλυσίδας» κι αυτά τα δέντρα να περάσουν στην επόμενη γενιά».
Μιλώντας στο «ΑΠΕ-ΜΠΕ» ο κ. Χαρκούτσης ανέφερε ότι στην Κρήτη, σύμφωνα με εξειδικευμένους επιστήμονες, ζουν αρχαία ελαιόδεντρα ηλικίας χιλιάδων χρόνων, που αποτελούν ζωντανά Μνημεία της Φύσης και αποδίδουν ακόμα τους καρπούς τους στον άνθρωπο.
«Είναι θεόρατες ελιές, οικουμενικά σύμβολα της ειρήνης, της ευγενούς άμιλλας και εν τέλει, της προόδου. Όμως, αρκετά γιγαντιαία δέντρα έχουν καταστραφεί από ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η οικοπεδοποίηση, η αλλαγή των καλλιεργειών, τα δημόσια έργα, με αποτέλεσμα οι αρχαίες ελιές να γίνονται καυσόξυλα για τζάκια και για σόμπες», εξηγεί ο κ. Χαρκούτσης, ο οποίος για τη νέα πρωτοβουλία του είπε ότι στοχεύει στην διατήρηση και την ανάδειξη των θεόρατων Μνημείων της Φύσης που έχουν περίμετρο κορμών ακόμα και 25 μέτρα.
Ο κ. Χαρκούτσης ζητά να γίνει επιστημονική καταγραφή των αρχαίων ελαιόδεντρων που έχουν απομείνει και μετριούνται σε εκατοντάδες και να θεσμοθετηθεί νομοθεσία, η οποία να τα προστατεύει.
«Άγρια δέντρα και θάμνοι, πολύ σωστά προστατεύονται από τη νομοθεσία. Όμως, δεν υπάρχουν στην χώρα μας νόμοι, που να προστατεύουν τα αρχαία ελαιόδεντρα, με την πρόφαση ότι τα δέντρα αυτά είναι ιδιωτικά και καλλιεργούνται», προσθέτει ο ίδιος.
Όπως πρότεινε ο Μανώλης Χαρκούτσης, καλό θα ήταν να δοθεί μια επιδότηση, ένα χαρτζιλίκι στους ιδιοκτήτες τους, για να μπορούν να τα συντηρούν. Και σε περιπτώσεις δημοσίων έργων, τα Μνημεία της Φύσης να μεταφυτεύονται σε δημόσιους χώρους.
«Αρκετές από τις θεόρατες ελιές, φυτεύτηκαν στους κλασσικούς χρόνους, την ελληνιστική περίοδο, ακόμα και πριν από 5.000 χρόνια, σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα. Διέσχισαν τους αιώνες και έφθασαν, ζωντανές, στις μέρες μας. Γι’ αυτούς τους αρχαίους θησαυρούς, δεν χρειάζεται να σκάψουμε στη γη», επισήμανε.
Στην Κρήτη, η προσπάθεια αυτή έχει βρει, όπως ανέφερε ο κ. Χαρκούτσης, δυναμικό ενδιαφέρον ενώ, από τις τελευταίες του σκέψεις που ήδη υλοποιείται, είναι το στήσιμο γλυπτών -μονόλιθων κοντά σε αρχαία ελαιόδεντρα γράφοντας ότι αυτά εδώ είναι «Δέντρα Κληρονομιάς».
«Οι μονόλιθοι παραπέμπουν σε βιβλία κι αυτό, για να αναδείξω την ιστορικότητα των δέντρων. Την ιστορία τους, που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Πολλά αρχαία δέντρα βρίσκονται σε μαγευτικού κάλλους περιοχές, οι οποίες όμως εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους σε “κύματα” μετανάστευσης των δεκαετιών του ΄50 και του ΄60, επειδή η γη δεν ήταν γόνιμη για να τους ζήσει, όπως το Αμάρι Ρεθύμνου, στις ρίζες του Ψηλορείτη», είπε ο κ. Χαρκούτσης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «εκεί υπάρχουν πανέμορφα χωριά ανθρώπων που εξακολουθούν, με πείσμα, να παραμένουν ριζωμένοι στον τόπο τους. Θέλω πολύ να φθάσουν στους αγρούς αυτών των ανθρώπων, διάφορες μορφές τέχνης. Κι επειδή είμαι γλύπτης, φτιάχνω μονόλιθους, ύψους 2 – 2,5 μέτρων. Είναι μια τέχνη που ούτε αγοράζεται, ούτε πωλείται σε γκαλερί και κλειστούς εκθεσιακούς χώρους, παραμένει στη φύση».
Προοπτικά, όπως λέει, θα ήθελε να κάνει land art και κοντά σε αρχαία ελαιόδεντρα να αναπτυχθούν κι άλλες μορφές τέχνης, όπως η ζωγραφική, το θέατρο, ο σύγχρονος χορός, το χορόδραμα.
Ο κ. Χαρκούτσης από το 2009-2012 συμμετείχε στην ανάπτυξη πρωτοβουλίας για τη σωτηρία και την ανάδειξη των αρχαίων ελαιόδεντρων, που υποστηρίχθηκε από τους επιστήμονες του τότε ΤΕΙ (σήμερα Μεσογειακό Πανεπιστήμιο) και είχε αγκαλιαστεί από δεκάδες πολιτιστικούς συλλόγους όλης της Κρήτης, πάντα εθελοντικά.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
