Κάπου στο Ιράν στον πόλεμο για την ελευθερία οι γυναίκες μπαίνουν μπροστά με όπλο τα χρωματιστά εσώρουχα τους και κοιτάζουν την κόλαση κατάματα, σταυρώνουν τα χέρια και πολεμούν…
Κάποτε οι γυναίκες… στον πόλεμο για την ελευθερία έπλεκαν κάλτσες και κασκόλ.
Κάποτε οι γυναίκες… στον πόλεμο για την ελευθερία αποχαιρετούσαν τους άνδρες που έφευγαν για τον πόλεμο και προσευχόταν στον Θεό.
Κάποτε οι γυναίκες… στον πόλεμο για την ελευθερία φορούσαν λευκές στολές και φρόντιζαν τους τραυματίες.
Κάποτε οι γυναίκες… στον πόλεμο για την ελευθερία ήταν στα μετόπισθεν.
Κάπου στο Ιράν στον πόλεμο για την ελευθερία οι γυναίκες μπαίνουν στην πρώτη γραμμή χωρίς στολή με όπλο τα χρωματιστά εσώρουχα τους, μετρούν τον ουρανό κοιτάζουν την κόλαση κατάματα, σταυρώνουν τα χέρια και πολεμούν…
Κι εγώ εδώ σε ένα άκαμπτο κόσμο πλάνης γράφω γι αυτήν τη γαζέλα της θάλασσας, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω… για να μην μείνω με σταυρωμένα χέρια… για να μην μείνω με σταυρωμένα χέρια …
