Δε φταίνε ούτε τα δέντρα που πέφτουν, ούτε οι βράχοι που πέφτουν, ούτε οι καταιγίδες που σκοτώνουν ανθρώπους. Το κακό μας το κεφάλι φταίει και η υπεροψία μας.
Νομίζουμε πως μπορούμε να «βιάζουμε» και να φέρνουμε στα μέτρα μας τη φύση, αλλά αυτή διαρκώς μας αποδεικνύει το αντίθετο.
Φτάσαμε να κατακτάμε πλανήτες πέρα από τη γη αλλά ακόμα δε λέμε να καταλάβουμε πως αν θέλουμε να συνυπάρξουμε με τους τόπους που μας φιλοξενούν, και δεν μας ανήκουν, πρέπει να σεβόμαστε τους κανόνες τους, κι όχι εμείς να ορίζουμε τους δικούς μας και να έχουμε την αυταπάτη πως η φύση θα πειθαρχήσει.
- Όταν το δέντρο και τις ρίζες του τις εγκλωβίζεις και τις διαλύεις με πλακοστρώσεις και έργα υπογειοποίησης δικτύων δεν περιμένεις πως κάποια στιγμή θα πέσει να σε πλακώσει;
- Όταν καταστρέφεις το φυσικό ανάγλυφο μιας βραχώδους περιοχής για να πλουτίσεις με υπόσκαφα διαμερίσματα δεν περιμένεις πως οι βράχοι, που άφησες να κρέμονται πάνω απ’ αυτά, θα πέσουν και θα σκοτώσουν αθώους ανθρώπους;
- Όταν μπαζώνεις ποτάμια και φτιάχνεις πάνω τους σπίτια και επιχειρήσεις ή και δρόμους δεν περιμένεις πως κάποια στιγμή θα φουσκώσουν ξανά, μετά από ισχυρή καταιγίδα, και θα πνίξουν όποιον συναντήσουν στο πέρασμα τους;
Δυστυχώς πλέον τα μηνύματα που μας δίνει η φύση γι αυτά που της κάνουμε είναι πολλά και επώδυνα και εμείς όχι μόνο δεν τα λαμβάνουμε αλλά σχεδιάζουμε και υλοποιούμε ακόμα χειρότερες καταστάσεις σε βάρος της.
Θα δείτε που κάποια στιγμή η μαζική απογύμνωση των βουνών για να αποκτήσουμε την περίφημη πράσινη ενέργεια θα φέρει ασύλληπτες πλημμύρες και κατολισθήσεις… και σε αυτό το τρομακτικό σενάριο η Κρήτη θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
