Aρχές Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη δια ζώσης συνάντηση της «Παγκρήτιας Δικτύωσης για το Περιβάλλον» στο Πάνορμο Ρεθύμνου. Περίπου 100 άτομα από πολλά σημεία της Κρήτης και διάφορες πρωτοβουλίες συγκεντρώθηκαν και επικύρωσαν την υπόσταση της «Δικτύωσης»…
Aρχές Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη δια ζώσης συνάντηση της «Παγκρήτιας Δικτύωσης για το Περιβάλλον» στο Πάνορμο Ρεθύμνου. Περίπου 100 άτομα από πολλά σημεία της Κρήτης και διάφορες πρωτοβουλίες συγκεντρώθηκαν και επικύρωσαν την υπόσταση της «Δικτύωσης».
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Δικτύωσης, «ένας «ζωντανός» κόσμος γεμάτος έγνοια για την Κρήτη, που ο καθένας και η καθεμία κουβάλησε την προσωπική του εμπειρία και αγωνία, συζητώντας πολλές ώρες για τη «Λερναία Ύδρα» που αντιμετωπίζουμε και τα προβλήματα που προκαλεί».
Η Κρήτη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου επέλαση μεγάλων οικονομικών ομίλων και συμφερόντων που την βλέπουν ως επενδυτικό χαρτοφυλάκιο μετατρέποντας την απ’ άκρη σε άκρη σε γιγάντιο εργοτάξιο. Έτσι, το νησί βρίσκεται μπροστά σε ένα «βίαιο» μετασχηματισμό στη παραγωγική του βάση, στη φυσιογνωμία και το ανάγλυφο του, στις τοπικές οικονομίες και τις χρήσεις γης.
Συζητήθηκε το σχέδιο μετατροπής της Κρήτης σε ενεργειακό κόμβο εισαγωγών και εξαγωγών ενέργειας, που καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του νησιού. Το μελλοντικό τοπίο θα συντίθεται από πολλές διεθνείς διασυνδέσεις και τοπικά ενεργειακά έργα, με εκατοντάδες ανεμογεννήτριες σε όλες σχεδόν τις βουνοκορφές και σε πελάγη, φωτοβολταϊκά πάρκα σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ενεργειακή χρήση του νερού, μεγάλες εκτάσεις με μπαταρίες αποθήκευσης, νέο δίκτυο πυλώνων υψηλής τάσης και εκατοντάδες συνοδά έργα, δρόμων, μπαζωμάτων κ.α.
Παράλληλα, αναδείχτηκαν οι στρατηγικές για εξορύξεις υδρογοναθράκων στη Νότια Κρήτη με τους πιθανούς περιβαλλοντικούς κινδύνους και το πολεμικό κλίμα που θα δημιουργηθεί στην περιοχή μας αλλά και τις αντιφάσεις που αναδεικνύονται μπροστά στα παχιά λόγια για «πράσινη» ενεργειακή μετάβαση.
Ακόμα, συζητήθηκε η αχαλίνωτη υπερτουριστική επέκταση και τις συνέπειες της στα φυσικά τοπία, στην κουλτούρα, στις στρατιές κακοπληρωμένων εργαζόμενων, στις αποστειρωμένες πεντάμηνες πόλεις και χωριά, την πίεση στο στεγαστικό πρόβλημα και την υπερκατανάλωση πόρων.
Επίσης έγινε συζήτηση για τα φράγματα και την χρήση του νερού μπροστά στην τάση ιδιωτικοποίησης των οργανισμών ύδατος και πηγών καθώς και για τις πολυδιαφημισμένες μεγάλες επενδύσεις της Κρήτης, το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι και το νέο ΒΟΑΚ, που θα εξαφανίσουν ολοκληρωτικά πανέμορφα τοπία και εύφορες καλλιεργούμενες εκτάσεις ενώ την ίδια στιγμή δεν συζητιούνται προτεινόμενες εναλλακτικές με μικρότερο περιβαλλοντικό και κοινωνικό κόστος.
Αναφέρθηκαν ζητήματα όπως το ζήτημα των δημόσιων χώρων στα αστικά κέντρα και η διαχείριση σκουπιδιών. Αναφορές υπήρξαν και για τους κινδύνους που συνεπάγεται η βάση του ΝΑΤΟ στη Σούδα, τροφοδοτώντας πολέμους στην ευρύτερη περιοχή.
Στην ανακοίνωση της Δικτύωσης αναφέρονται επίσης τα εξής:
«Όλα τα παραπάνω σχεδιάζονται σε απόσταση από την κοινωνία, που βρίσκεται τις περισσότερες φορές μπροστά σε προαποφασισμένα γεγονότα, τη στιγμή που όλα τα παραπάνω ντύνονται με πολύ όμορφα προπαγανδιστικά λόγια περί «ανάπτυξης», θέσεων εργασίας, «πράσινης» μετάβασης, ενεργειακής ασφάλειας, «αναβάθμιση» της θέσης της χώρας.
Για μας, πίσω από τα ωραία λόγια κρύβεται ένα σύμπαν συμφερόντων και διαπλοκής που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για μας και τον τόπο μας και την ουσιαστική ευημερία του. Ένας τόπος, που διαφημίζεται για επενδύσεις και ανάπτυξη αλλά στερείται αξιοπρεπούς συστήματος υγείας, συρρικνώνεται όλο και περισσότερο ο πρωτογενής τομέας του, δεν έχει ποιοτικές και επαρκείς σχολικές μονάδες, στερείται αντιπλημμυρικών και αντιπυρικών υποδομών ενώ τα δημόσια αγαθά και υποδομές του γίνονται εμπορεύματα και πουλιούνται.
Σηκώνουμε λοιπόν τα μανίκια κι ετοιμαζόμαστε για μεγάλες μάχες σε όλο το νησί, με γνώση ότι τα περιβαλλοντικά είναι κοινωνικά ζητήματα και ότι αν δεν μπει ένα φρένο στην άνευ όρων και ορίων «ανάπτυξη», τα σχέδια τους θα ρημάξουν την Κρήτη.
Οργανωνόμαστε σε όλα τα μέτωπα και επικοινωνούμε τη μεγάλη εικόνα της Κρήτης-Χαρτοφυλάκιο χωρίς να βλέπουμε απομονωμένα τα έργα, αφού όλα συνδέονται. Αντίστοιχα, τα τοπικά κινήματα που παλεύουν με τα θηρία δεν είναι μόνα τους αλλά είμαστε όλοι και όλες μαζί.
Να θυμίσουμε στον κόσμο που ζει στο νησί ότι τον αφορά κάθε κορφή που χάνεται, κάθε παραγωγική πεδιάδα που παραδίδεται “στρατηγικά”, κάθε μαύρη κηλίδα στις θάλασσές μας. Ότι η Κρήτη είναι ΕΝΑ νησί, κι εμείς μια γροθιά στον κοινό μας σκοπό.
Συμμετέχουμε στις τοπικές ομάδες αντίστασης, φτιάχνουμε και άλλες όπου δεν υπάρχουν και δικτυωνόμαστε μεταξύ μας. Στηρίζουμε ο ένας τόπος τον άλλο, και άνθρωπο τον άνθρωπο φτιάχνουμε τη μεγάλη αλυσίδα ανυπακοής και αντίστασης στα σχέδια τους».
