Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν εκνευριστεί με το επιπλέον … χαράτσι του ενός ευρώ ανά παραγγελία για παράδοση στο σπίτι, από αλυσίδες γρήγορου φαγητού.
Αφήνουμε στην άκρη την εντελώς «άκομψη» προσέγγιση των επαγγελματιών που επιδιώκουν υπερκέρδη, διότι κάθε μηχανάκι πάει τουλάχιστον τρεις – τέσσερις παραγγελίες μαζί και δεν καίει τέσσερα ευρώ για να τις παραδώσει.
Για την ακρίβεια, με 4 ευρώ και τη σημερινή τιμή της βενζίνης, κάνει σχεδόν 70 χιλιόμετρα.
Αφήνουμε και στην άκρη το γεγονός πως ο καταναλωτής αυτό το ευρώ το έδινε σχεδόν πάντα επιπλέον στον διανομέα.
Ας μείνουμε στην ουσία. Όσοι πωλούν γρήγορο φαγητό ξέρουν πως δεν μπορούν εύκολα να επιβιώσουν με τις πολύ χαμηλές τιμές που έχουν και με τα γενικά αυξημένα κόστη. Όσοι όμως παραγγέλνουν επίσης, ξέρουν τι περιέχει το πορτοφόλι τους. Κι η αγορά είναι προσφορά και ζήτηση.
Δόξα τω Θεώ, η ελληνική πραγματικότητα μας έχει «προικίσει» με τουλάχιστον ένα σουβλατζίδικο ανά εκατό μέτρα. Όποιος δεν θέλει «χαράτσι» ας κάνει εκατό μέτρα με τα πόδια, ας σταματήσει επιστρέφοντας από τη δουλειά στο ταχυφαγείο ή ας μαγειρέψει σπίτι του μια φορά για αλλαγή.
Κι από την άλλη όποιος επιχειρηματίας διαπιστώνει πως τα έχει κάνει όλα λάθος, κυρίως επειδή επένδυσε στην ελληνική πραγματικότητα που χωρίς «λαμογιές» η επιβίωση είναι δύσκολη, ας παίξει το «παιχνιδάκι» του ενός ευρώ κι αν χάσει τελικά λόγω της δικαιολογημένης οργής του κόσμου, ας πάει σπίτι του.
Απλά πράγματα.
