Εδώ που φτάσαμε, αρκεί μόνο μια “αντιπολίτευση” με διαπιστώσεις, τοποθετήσεις και χαριτωμένες ανακοινώσεις και tweets;
Αφορμή για τούτο το… αυγουστιάτικο “πόνημα” (στην αναμονή της μεσημεριανής σιέστας και του απογευματινού-βραδινού) μπάνιου στα εξωτικά αλλά και άγρια νερά της νότιας Κρήτης ήταν ένα τουίτ του Σπίρτζη που πέρασε τυχαία από το timeline μου. Και πραγματικά με έκανε να απορήσω για τις… “αυταπάτες” ή την αφέλεια που έχουν ορισμένοι ακόμα και τώρα εν μέσω 2k22.
Περίμενε εσύ κύριε Σπίρτζη μου… αλλά… μάντεψε, δε θα στείλει!!!
Για την ιστορία να πούμε πως το συγκεκριμένο tweet του κ. Σπίρτζη αφορούσε τα γεγονότα με τους πρόσφυγες στον Έβρο και τα fake news που έπαιξε η Κυβέρνηση μέσω των αρμόδιων Υπουργών της και στην συνέχεια αναπαρήγαν τα σκουπιδοτρολ τους στα social media. (δείτε εδώ το σχετικό: Μηταράκης για Έβρο / Τελικά παραδέχθηκε ότι πέθανε η 5χρονη – Δεν ήταν fake news και σε περίπτωση που δεν το θέλετε από την Αυγή που είναι και “κομματική” εφημερίδα, δείτε το από το Euronews τότε εδώ: Μετανάστες στον Έβρο: Πεντάχρονο παιδί έχασε τη ζωή του σε τουρκικό έδαφος, λέει ο Νότης Μηταράκης)
Συνεχίστε όμως “σύντροφοι” την αντιπολίτευση με τοποθετήσεις, χαριτωμένες πολυσέλιδες ανακοινώσεις (που μεταξύ μας δε διαβάζει σχεδόν κανείς), ίσες αποστάσεις και άλλα τέτοια όμορφα και το βράδυ των εκλογών θα μιλάτε για αυταπάτες (όπως εκείνες που είχατε το 2015 κατά την περίφημη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους φίλους μας) και θα ψάχνετε μετά να βρείτε τι πήγε πάλι στραβά στην κάλπη.
Και μεταξύ μας… όσο η αντιπολίτευση δεν ετοιμάζει πυρετωδώς το κατηγορητήριο του Μητσοτάκη και της συμμορίας του (για όλα τα δράματα που περνάει τώρα ο ελληνικός λαός αλλά και για τον διεθνή διασυρμό της χώρας σε όλα τα επίπεδα), τόσο μια τέτοια αντιπολίτευση δεν είναι ούτε χρήσιμη, μα ούτε και λόγο ύπαρξης έχει. (Αλήθεια έχετε σκεφτεί κάποιο “δυνατό” αλλά και “συμβολικό” πρόσωπο για την “καυτή” καρέκλα του Υπουργείου Δικαιοσύνης ή μπα;)
Τι να τις κάνουμε τις διαπιστώσεις και τις τοποθετήσεις; Να τις φάμε το βράδυ; Να τις κρατήσουμε για τις κρύες νύχτες του χειμώνα; Εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε ολόκληρα καρτέλ που δεν διστάζουν να λειτουργήσουν ακόμα και με όρους μαφίας μπροστά στην υπεράσπιση των κερδών τους.
- Και εσείς τι κάνετε και πως τα αντιμετωπίζετε όλα αυτά;
Με ανακοινώσεις, δελτία τύπου και τοποθετήσεις που φυσικά δεν “παίζει” κανείς αλλά ακόμα και αν “έπαιζαν” στα συστημικά ΜΜΕ δεν θα τα διάβαζε κανείς. Και αυτό ακριβώς αποδεικνύει και το τεράστιο έλλειμμα επικοινωνίας και αντίληψης της κοινωνίας από το κόμμα της αξιωματικής κυρίως αντιπολίτευσης.
Το να μαζεύστε στις Ο.Μ. ή σε άλλες τοπικές εκδηλώσεις και να λέτε και προφορικά τις ίδιες γνωστές διαπιστώσεις -μεταξύ σας- δεν είναι δα και κάτι σπουδαίο ούτε έχει και κάποια “προσθετική” αξία. Προσθετική αξία θα υπήρχε αν μπορούσατε να πείσετε περισσότερους “mainstream” πολίτες και κυρίως το αν θα μπορούσατε να μιλούσατε στην γλώσσα των περισσοτέρων, μικρών και μεγάλων. Και αυτό δεν συμβαίνει. Διότι πολύ απλά αν συνέβαινε κάτι τέτοιο οι ίδιοι αυτοί οι πολίτες θα έπαιρναν από το χεράκι τον Αλέξη και θα τον πήγαιναν στο Μαξίμου.
Ναι τόσο απλό θα ήταν. Δεν θέλει κόπο, τρόπο θέλει και εσείς είτε δεν τον έχετε, είτε αποφεύγετε να τον βρείτε… (και για να προλάβουμε και τους τύπους από το “μέτωπο της λογικής”, να ξεκαθαρίσουμε πως δεν μιλάμε για κάποια εξέργεση ή επανάσταση, καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάμε, ας μην κάνουμε τους χαζούς λοιπόν).
Και πάμε τώρα στα μεγάλα σκάνδαλα… εκεί χάνουμε το μέτρημα. Σε τέτοιο βαθμό που κανείς θα έλεγε ότι τα αρχικά ΝΔ του κόμματος του Κυριάκου Μητσοτάκη πλέον προέρχονται από τα σκά(νδ)αλα και όχι από το Νέα Δημοκρατία. Εξάλλου, γενικότερα το δημοκρατία και υποκλοπές, παρακολουθήσεις, φίμωση του Τύπου, λογοκρισία, παρεμβάσεις στην Δικαιοσύνη δεν πάνε και πολύ μαζί μάλλον. Αλλά, anyway…
Καλά, εδώ βγήκαν κοτζάμ New York Times και μίλησαν ανοικτά και καθαρά και είπαν ότι οι μέρες διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον Μητσοτάκη θυμίζουν μέρες της Χούντας, τι άλλο να προσθέσουμε εμείς; Δεν ξέρω ίσως να περιμένουμε να δούμε τι θα πουν και οι Πορτοσάλτε, Χατζηνικολάου, Οικονόμου, Πρετεντέρης, Καμπουράκης, κ.α. (#not).
- Πόσοι Έλληνες όμως έμαθαν για αυτόν τον διεθνή διασυρμό από τις ναυαρχίδες της διεθνούς ενημέρωσης;
- Υπάρχει κάποιος προβληματισμός για αυτή την κατάτασταση ή όλα καλά;
Και η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ πως τα αντιμετωπίζει όλα αυτά; Με tweets, ανακοινώσεις, τοποθετήσεις. Αλλά και με μια -αδικαιολόγητα- ενοχική τάση. Και γιατί κύριοι στην τελική δεν καλείτε και την συμμορία του Μητσοτάκη για ένα τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι να λύσετε μαζί τα υπαρξιακά σας;
Και εδώ που τα λέμε εμένα προσωπικά η στάση τους αυτή με “πηγαίνει” σε δύο-τρεις-τέσσερις (και βάλε) “άλλες” σκέψεις. Που και σκληρές μπορεί να είναι και που σίγουρα δεν θα “αρέσουν” (γενικά το παρόν μπορεί να θεωρηθεί και ως unpopular, τι να κάνουμε εκεί με βάρεσε ο βορειοδυτικός άνεμος και η αμμοβολή που έφαγα στον Άγιο Παύλο).
Αλλά έτσι συνήθως συμβαίνει με την αλήθεια. Δεν αρέσει, ειδικά δε όταν εκφράζεται έξω από τα δόντια και με ίσως λίγο “κυνικό” τρόπο. Η ζωή όμως, πόσο μάλλον και η ίδια η πολιτική, “λειτουργούν” πλέον στις μέρες μας μέσα στον κυνισμό, οπότε τα χαριτωμένα “ροζ” συννεφάκια είναι περιττά, άσε που μπορεί να οδηγήσουν πάλι στις γνωστές συριζαϊκές αυταπάτες.
Σκέψη πρώτη: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τόσο “ερασιτεχνική” (τουλάχιστον επικοινωνιακά) αντιπολίτευση απέναντι σε τόσο αδίστακτους πολιτικούς απατεώνες; Μήπως περιμένει από τον Βαξεβάνη και την ικανότατη δημοσιογραφική ομάδα του (από τις ελάχιστες εξαιρέσεις που τιμούν το δημοσιογραφικό λειτούργημα) να ρίξουν τον Μητσοτάκη μόνοι τους;
Σκέψη δεύτερη: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τόσο “χλιαρή” αντιπολίτευση απέναντι σε τόσο αδίστακτους πολιτικούς απατεώνες; Μήπως απλά περιμένουν την “κανονισμένη” σειρά τους σε ένα πλαίσιο διαχείρισης της εξουσίας και όχι πραγματικής κυβέρνησης; (Σε αυτή την περίπτωση εκτός από την εξουσία θα κληθούν να διαχειριστούν και τα ίδια εγκλήματα ίσως). Είναι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ ο χρήσιμος ηλίθιος του συστήματος; Αισθάνονται όμορφα με αυτό τον ρόλο;
Σκέψη τρίτη και φαρμακερή: Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την αντιπολίτευση που χρειάζεται σε αυτή την δύσκολη φάση; Αν δεν μπορεί να κάνει τώρα ό,τι χρειάζεται για να απελευθερώσει τον λαό από αυτή την λαίλαπα Μητσοτάκη, θα μπορέσει αργότερα να κάνει (με την πλάτη στον τοίχο) αυτά που θα απαιτούνται για να κυβερνήσει μια σχεδόν διαλυμένη (και χρεοκοπημένη ξανά) χώρα; (Μπορεί και να μπορέσει όπως μπόρεσε το 2015-2019 μαζί με τις δικές μας θυσίες βεβαίως – βεβαίως, επικονωνιακά όμως πως θα το υποστηρίξει αυτό;)
Σκέψη τέταρτη (bonus): Αλήθεια έχουν καταλάβει στον ΣΥΡΙΖΑ ότι απευθύνονται σε κόσμο που το 2019 πίστεψε ότι ο Τσίπρας “πούλησε” την Μακεδονία για τις “συντάξεις”; Επίσης, έχουν αντιληφθεί πόσο επιθετικά είναι τα ΜΜΕ απέναντι τους; Έχουν άραγε ιδέα γιατί συμβαίνει αυτό και πως σκοπεύουν να το αντιμετωπίσουν στην δύσκολη προεκλογική περίοδο; Σε περίπτωση που γίνουν ξανά κυβέρνηση αντιλαμβάνονται τον μιντιακό πόλεμο που θα βρουν μπροστά τους ξανά;
Καλά, με βάση την λογική των αριθμών και την γνώση της κοινωνίας για να δούμε ξανά κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπάρξει συμμετοχή και άλλων κομμάτων του προοδευτικού χώρου σε αυτήν. Αλήθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε κυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25; Ο Ανδρουλάκης τι λέει γι’ αυτό; Ο Βαρουφάκης θέλει πραγματικά κάτι τέτοιο; Και πόσο θα κρατούσε μια τέτοια κυβέρνηση; Υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός (και σε επικοινωνιακό επίπεδο) για το χτίσιμο της συνοχής μιας τέτοιας συγκυβέρνησης για το καλό της χώρας; Έχουν σκεφτεί το σενάριο ότι η ΝΔ μπορεί απλά να “σουτάρει” τον Κυριάκο τον ανέμελο λεβέντη και να μαζέψει στο “μαντρί” της τον Νικολάκη και έτσι να συνεχίσουν την “μάσα” όλοι μαζί; Αυτό το σενάριο επικοινωνιακά πως θα το εμποδίσουν;
Το ξέρω ότι έβαλα στην οθόνη σας πολλές και δύσκολες σκέψεις και ερωτηματικά – απορίες. Είναι και Αύγουστος οπότε δε μένει να πω κάτι άλλο εκτός από το να ευχηθώ ένα καλό… αποκαλόκαιρο “σύντροφοι” και καλά… μυαλά!!! Κάντε κανένα μπάνιο μπορεί να σας βοηθήσει να ξυπνήσετε και κυρίως αποφύγετε οπωσδήποτε τα… “ροζ συννεφάκια” που οδηγούν σε αυταπάτες.
“Αυταπάτες” που ίσως και να κάνουν τους πολίτες να μην στείλουν το “σωστό” μήνυμα στις κάλπες…
