Τα βέτο τα έχουμε για τους εφοπλιστές μας… Όχι για πρόσφυγες και μετανάστες. Σ’ αυτούς ταιριάζει το πένθος, το τριήμερο. Το εξιλεωτικό.

Τρέχα-γύρευε ποιος έχει την ευθύνη. Δεν ήθελαν -λέει- διάσωση από το λιμενικό. Μάλλον προτίμησαν τον τάφο τον υγρό.
Ας είχαν μείνει στην πατρίδα τους ακούγεται φωνή από ένα πλήθος νευρικό.
- Μα ποια είναι η πατρίδα τους, μην είναι χώρα κατεστραμμένη από ένα πόλεμο χωρίς τελειωμό;
- Μην είναι τα ορυχεία ουρανίου που φέραν στο χωριό τους τον γαλλικό στρατό;
- Ή μήπως η ξηρασία, η κλιματική αλλαγή, κάνουν το περιβάλλον τους άγονο, αβίωτο, εφιαλτικό;
Ως πότε οι φτωχοδιάβολοι Βορρά και Νότου, Δύσης και Ανατολής, θα παλεύουν σ’ ένα σπιράλ θανάτου καταστροφικό;