Η Κρήτη θεωρείται σήμερα ο «παράδεισος» των αρπακτικών πουλιών, αφού σ’ αυτήν φωλιάζουν 12 είδη και είναι διερχόμενα άλλα 22…
Ένα νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Τα αρπακτικά πουλιά της Κρήτης τα κάνουμε καλά, για να φτεροκοπάνε», υλοποιεί το Σχολικό Μουσείο του δήμου Ρεθύμνης.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, σύμφωνα με τον επιμελητή του μουσείου, Χάρη Στρατιδάκη, είναι ευέλικτα σχεδιασμένο για παιδιά διαφορετικών ηλικιών και για ενήλικες, με στόχο οι συμμετέχοντες να αποκτούν βασικές γνώσεις για τα αρπακτικά πουλιά, για τα χαρακτηριστικά τους, για τη θέση τους στην τροφική αλυσίδα, για τις συνήθειες τους, για την ανάγκη προστασίας και τη λαογραφία τους.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης, προσπάθειες θεραπείας τους από πολίτες όταν φτάνουν στα χέρια τους τραυματισμένα, δηλητηριασμένα ή εξαντλημένα από καταστροφή των βιοτόπων, ή από τις δυσκολίες της μετανάστευσής τους.
Όπως είναι γνωστό, τα αρπακτικά που εμπιστεύονται την Κρήτη για να αναπαραχθούν και να μεγαλώσουν τα μικρά τους, είναι ο γύπας (όρνιο), ο γυπαετός (κοκαλάς), ο χρυσαετός (βιτσίλα), ο σπιζαετός (φιλάδελφος), η ποντικοβαρβακίνα (λαγουδογέρακο), το διπλοσάινο (περδικογέρακο), ο πετρίτης (φάλκονας), ο μαυροπετρίτης (θαλασσογέρακο), το βραχοκιρκίνεζο, η κουκουβάγια, ο νανόμπουφος (ανθρωποπούλι) και η πεπλόγλαυκα (χαροπούλι).
Ένας από τους πιο παλιούς οικολόγους, ο Γιώργος Κτιστάκης, έχει διασώσει μέχρι σήμερα δεκάδες αρπακτικών, αλλά και άλλα πουλιά, πιο μικρά, όπως και πολλά άλλα ζώα, κυρίως θηλαστικά και ερπετά, που έχουν ανάγκη περίθαλψης.
Όπως επισήμαναν οι υπεύθυνοι του προγράμματος, τα παιδιά που βίωσαν την εμπειρία απελευθέρωσης του θεραπευμένου γύπα, όπως και όσα θα συμμετάσχουν μελλοντικά στη δράση, θα είναι στο εξής φύλακες άγγελοι των αρπακτικών, εφαρμόζοντας πιστά τους στίχους που αναφέρουν: «Εμείς δεν βαλσαμώνουμε, εμείς δεν τουφεκάμε, εμείς τα κάνουμε καλά, για να φτεροκοπάνε».
Ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας του προγράμματος, σύμφωνα με τον πρόεδρο του εφορευτικού συμβουλίου για το Σχολικό Μουσείο Δήμου Ρεθύμνης, Στέλιο Σπανουδάκη, «ενισχύει σε επίπεδο καλλιέργειας του ενδιαφέροντος και της ευαισθησίας των παιδιών σε θέματα προστασίας του οικοσυστήματος του τόπου μας».
