Για να πανηγυρίσουμε κι εμείς, θα θέλαμε απ’ αυτά τα 4 δις να ξέρουμε πόσα πήραμε και πόσα δώσαμε. Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να μιλάμε για επιτυχία…

Διαβάζουμε τις τελευταίες ημέρες πομπώδεις τίτλους για τις συμφωνίες που υπογράφηκαν κατά την επίσκεψη του πρίγκιπα διαδόχου του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας στην Ελλάδα.
Συμφωνίες για υποθαλάσσιο καλωδιακό σύστημα μεταφοράς δεδομένων, συμφωνίες ενεργειακές, συμφωνίες στις αερομεταφορές, στον αγροτικό τομέα, στις υδατοκαλλιέργειες, στη διαχείριση απορριμμάτων, στον πολιτισμό, τις κατασκευές, την αμυντική τεχνολογία κ.α.
Χονδρικά, όπως έγινε γνωστό, το ύψος των συμφωνιών φθάνει τα 4 δις και φυσικά όλοι πανηγυρίζουν για την επιτυχημένη επίσκεψη.
Όμως για να είμαστε ειλικρινείς, και για να πανηγυρίσουμε κι εμείς, θα θέλαμε απ’ αυτά τα 4 δις να ξέρουμε πόσα πήραμε και πόσα δώσαμε. Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να μιλάμε για επιτυχία.
Γιατί από τη μια έχουμε την Ελλάδα, που δεν τη λες πλούσια χώρα, κι από την άλλη έχουμε τη Σαουδική Αραβία που δεν ξέρουν τι να τα κάνουν τα λεφτά τους και θέλουν 300 λιμουζίνες για να μετακινηθεί η αντιπροσωπεία τους που ήλθε στην Αθήνα.
Όχι τίποτα άλλο αλλά έχουμε νωπή ακόμα στη μνήμη μας την άλλη «επιτυχημένη» επίσκεψη του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ που μας “έβγαλε” από τρελά πόσα για να αγοράσουμε τα πολεμικά αεροσκάφη των Αμερικανών, κι εκεί που πήγαμε να πάρουμε δώσαμε κι ότι δεν είχαμε.
Μην καταλήξουμε τις 300 λιμουζίνες που ζήτησε ο πρίγκιπας να τις γεμίσει με όσα μας πήρε κι εμείς να μείναμε με τις φωτογραφίες του με το Μητσοτάκη.