Καταλαβαίνουμε όλοι ότι η «υπερασπιστική γραμμή» της κυβέρνησης στο σκάνδαλο των υποκλοπών είναι φαιδρή; Επίσης καταλαβαίνουμε ότι έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε το χάλι που επικρατεί;
Διαβάζοντας όσο περισσότερο γίνεται αποστασιοποιημένα, τα όσα διαδραματίζονται με φόντο τις υποκλοπές, παρατηρούμε ότι γίνεται μια προσπάθεια σχεδόν επιβολής της άποψης, ότι «όλοι παρακολουθούσαν και όλοι παρακολουθούνται».
Κάτι αντίστοιχο με αυτό που συμβαίνει στα δημοτικά σχολεία δηλαδή όταν ένα παιδάκι κάνει φασαρία στην τάξη: «Μα κυρία και ο Γιαννάκης κάνει φασαρία, όχι μόνο εγώ».
Κι αντί να ασχοληθούμε με το γεγονός πως από μόνη της η συγκεκριμένη «υπερασπιστική γραμμή» καταντά γελοία, διαξιφιζόμαστε για το ποιος … παρακολούθησε ή παρακολουθήθηκε περισσότερο.
Είναι όμως τουλάχιστον φαιδρή μια τέτοια προσέγγιση. Και κάποια στιγμή, η κοινωνία οφείλει να ασχοληθεί με το συνολικό χάλι που επικρατεί και να κατανοήσει πως έχει τη δύναμη, εφόσον βέβαια θέλει, να το αλλάξει.
