Ποιός μπορεί να ισχυρισθεί πως τα δεσμά που ετοιμάζει για τους “άλλους” δεν σκλαβώνουν και τον ίδιο, ποιός μπορεί να πιστεύει πως μπορεί να χτίσει την δική του ελευθερία πάνω στα ερείπια της ελευθερίας αυτών των “άλλων”;
Όχι δεν είναι ίδια τα αδιέξοδα Ισραηλινών – Παλαιστινίων: οι δεσμοφύλακες έχουν ελευθερία κινήσεων, τρεχούμενο νερό στο σπίτι, φως, νερό, τηλέφωνο για ραντεβού στα μπαράκια η νεολαία, σχολές, πανεπιστήμια, επαγγελματικές προοπτικές, μα παραμένοντας πάντα στο τέλος φύλακες.
Άνθρωποι που ζουν στη σκιά του φόβου μιας εκδίκησης νομοτελειακής, αν δεν είναι σήμερα θα είναι αύριο, μεθαύριο, την επόμενη βδομάδα, χθες ήταν ο γείτονας αύριο μπορεί να είμαι εγώ.
Ποιά κοινωνία και για πόσο μπορεί να αντέξει αυτή την συνθήκη του τρόμου χωρίς να αποκτηνωθεί, χωρίς να χάσει τα λογικά της;
Ποιός μπορεί να ισχυρισθεί πως τα δεσμά που ετοιμάζει για τους “άλλους” δεν σκλαβώνουν και τον ίδιο, ποιός μπορεί να πιστεύει πως μπορεί να χτίσει την δική του ελευθερία πάνω στα ερείπια της ελευθερίας αυτών των “άλλων”;
Ακούστε
