Για μια κατάσταση που έχει φτάσει στο απροχώρητο κάνει λόγο στην καταγγελία του το ΠΑΜΕ Ηρακλείου…
Σε καταγγελία για την κατάσταση στην Ψυχιατρική κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου λόγω της έλλειψης προσωπικού, προχώρησε το ΠΑΜΕ Ηρακλείου.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, στις 8 Ιουνίου τα ράντζα στους διαδρόμους της κλινικής είχαν φτάσει τα 11, με το προσωπικό να αδυνατεί να δώσει την κατάλληλη φροντίδα στους ασθενείς, ενώ δεν διαφυλάσσεται η ψυχική υγεία των ασθενών χωρίς προσωπικούς χώρους και ηρεμία.
«Η διοίκηση, η ΔΥΠΕ και το Υπουργείο δεν δικαιούνται να πουν ότι δεν γνώριζαν, αφού οι εργαζόμενοι από το 2018 ακόμα (με την προηγούμενη ακόμα κυβέρνηση και ΥΠΕ) ζητούν ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό, επέκταση του χώρου των Οξέων, άνοιγμα δομών χρονίως πασχόντων, ενίσχυση της ψυχική υγείας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο (ΚΨΥ) καθώς και άνοιγμα Ψυχιατρικής κλινικής στον Άγιο Νικόλαο για αποσυμφόρηση της κλινικής του ΠΑΓΝΗ», αναφέρεται στην καταγγελία.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ Ηρακλείου:
«Στο απροχώρητο έχει φτάσει η κατάσταση στην Ψυχιατρική κλινική για ακόμα μια φορά παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του προσωπικού για ενίσχυση της με χώρους και μόνιμο προσωπικό.
Χαρακτηριστικά, στις 8 Ιουνίου 2022 τα ράντζα στους διαδρόμους της κλινικής έχουν φτάσει τα 11 με την κατάσταση να είναι εκρηκτική για ασθενείς και εργαζόμενους.
Πώς άραγε διαφυλάσσεται η ψυχική υγεία των ασθενών χωρίς προσωπικούς χώρους, ηρεμία και αξιοπρέπεια; Πώς μπορεί ο ασθενής να λάβει ολόπλευρη φροντίδα όταν σε έναν γιατρό αντιστοιχούν πάνω από 10 ασθενείς;
Η διοίκηση, η ΔΥΠΕ και το Υπουργείο ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ να πουν ότι δεν γνώριζαν, αφού οι εργαζόμενοι από το 2018 ακόμα (με την προηγούμενη ακόμα κυβέρνηση και ΥΠΕ) ζητούν ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό, επέκταση του χώρου των Οξέων, άνοιγμα δομών χρονίως πασχόντων, ενίσχυση της ψυχική υγείας σε πρωτοβάθμιο επίπεδο (ΚΨΥ) καθώς και άνοιγμα Ψυχιατρικής κλινικής στον Άγιο Νικόλαο για αποσυμφόρηση της κλινικής του ΠΑΓΝΗ.
Σε μια περίοδο που η φροντίδα της ψυχικής υγείας του λαού είναι πιο απαραίτητη από ποτέ, φαίνεται η σαπίλα του συστήματος αυτού που την αντιμετωπίζει σαν κόστος και τους ψυχικά πάσχοντες σαν ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας».
