Στην Χαριλάου Τρικούπη βλέπουν στις τελευταίες δημοσκοπήσεις την τάση τους να είναι καθοδική και πλέον δύσκολα αναστρέψιμη – Γιατί ξεφουσκώνει το διψήφιο ποσοστό;
Η εύκολη λύση να βγει ο Ανδρουλάκης και να καταγγείλει τις δημοσκοπήσεις και τους δημοσκόπους κλπ κλπ, γνωστή πρακτική άλλωστε που ακολουθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι κάνει όμως ο Ανδρουλάκης, όπως μαθαίνουμε; Σηκώνει τα τηλέφωνα και ψάχνει να δει γιατί το κόμμα του βλέπει σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το διψήφιο ποσοστό να απομακρύνεται.
Την επόμενη εβδομάδα θα υπάρξει δημοσκόπηση από εταιρία που θα δώσει έναν αέρα στον Νίκο μας, ωστόσο θα είναι και η μοναδική μιας και όλες οι άλλες θα εμφανίζουν καθοδική τάση και μάλιστα μη αναστρέψιμη.
Και πως να μην συμβαίνει άλλωστε αυτό μιας και ο Νίκος Ανδρουλάκης αποδεικνύεται στην πράξη ότι ακολουθεί την φιλοσοφία των πρώτων meme που είχαν κυκλοφορήσει στα social media για να καυτηριάσουν την αμφισημία της ρητορικής του. Φαντάζομαι πως τα είχατε πετύχει και εσείς, σωστά;
Οπότε, Νίκο μου, πολιτική πλέον, ειδικά κάτω από αυτές τις συνθήκες πόλωσης, δεν μπορεί να γίνει λέγοντας ΝΑΙ στην ομελέτα αλλά υποστηρίζοντας μετά πως είναι ανήθικο το σπάσιμο των αυγών.
Και ομελέτα πρέπει να γίνει ή μάλλον χρειάζεται να γίνει, αλλά και τα αυγά να σπάσουν, αλλιώς δουλίτσα δεν γίνεται. Και φυσικά οι πολίτες κάτι τέτοια τα καταλαβαίνουν και φυσικά δεν τα δέχονται.
Και βέβαια αυτό το χρεώνεται ο ίδιος ο Ανδρουλάκης προσωπικά και όχι τόσο το ΠΑΣΟΚ, που αναγκάζεται όμως να συρθεί σε αυτή την λογική. Και αυτή η λογική αρχίζει να γίνεται πέρα από κουραστική και ενοχλητική. Μα καταφέρνει σε μια πρόταση να βάλει μέσα Μητσοτάκη και Τσίπρα ασκώντας τους υποτίθεται κριτική και στο τέλος να ψάχνουμε να βγάλουμε το νόημα. Και νόημα βέβαια να μην βγαίνει εννοείται.
Στην αρχή από αυτή την διαδικασία έβγαιναν βέβαια memes και γελούσαμε και λίγο, τώρα όμως βαρέθηκε ο κόσμος και δεν ασχολείται καν. Και φυσικά αυτό δείχνει ένα μόνο πράγμα. Το ξεφούσκωμα του “φαινομένου” Ανδουλάκης.
Και αυτή η λογική και ρητορική που ακολουθεί ο Ανδρουλάκης έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να δώσει πολιτική ταυτότητα στο ΠΑΣΟΚ.
Αλήθεια μπορεί κάποιος να απαντήσει τώρα με σιγουριά τι είναι το ΠΑΣΟΚ;
Στην αρχή είχε κάνει ένα καλό ξεκίνημα στο χτίσιμο μιας νέας πολιτικής ταυτότητας για το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Φαινόταν ότι θα τα πήγαινε καλά στην περίφημη “μάχη του Κέντρου”. Τελικά με την τακτική των ίσων αποστάσεων απέναντι στους αντιπάλους του κατάφερε να δώσει χώρο στο κέντρο ακόμα και στον Τσίπρα.
Και έπειτα είναι και ο… μικρομεγαλισμός του Νίκου. Όταν οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο ΠΑΣΟΚ ποσοστά κοντά στο 17%, εμφανιζόταν τα στελέχη του, ειδικά εδώ στην Κρήτη και το Ηράκλειο, με μια έπαρση.
Είχαμε ακούσει ακόμα και το ότι το ΠΑΣΟΚ θα είναι δεύτερο κόμμα, όχι στην Κρήτη που αυτό θα είχε και μια λογική, αλλά στην Επικράτεια. Καλά κρασά δηλαδή.
Μετά που άρχισε να… μιλάει ο Νίκος και το “φαινόμενο” να ξεφουσκώνει σταμάτησαν να μιλούν για την… δεύτερη θέση, αλλά η κουβέντα πήγαινε στο άλλο trend. Δηλαδή το θέμα της συγκυβέρνησης. Και εκεί ξεκινούσε η κουβέντα, πατώντας πάντα σε 2 βάρκες, αλλά με την παραδοχή πως δεν θα δεχόντουσαν ως πρωθυπουργό ούτε τον Μητσοτάκη, ούτε τον Τσίπρα.
Εντάξει δεν έφταιγαν και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να ακολουθούν αυτή την γραμμή του μικρομεγαλισμού του αρχηγού τους ο οποίος σε συνέντευξη τότε στον Αντ1 μεταξύ άλλων είχε δηλώσει: «Το ίδιο είναι να πηγαίνεις από το 8 στο 15 και το ίδιο από το 40 στο 28 και το 31 στο 24; Θα καταθέσουμε ένα πρόγραμμα, ανθρώπινο δυναμικό αξιόπιστο και ζητώ ισχυρή εντολή και για μένα τον ίδιο. Έχω μία πορεία και θεωρώ ότι η χώρα θα έχει πολύ καλύτερη τύχη με έναν πρωθυπουργό που έχει ευρωπαϊκή εμπειρία, που σέβεται τους θεσμούς, που είναι βαθιά δημοκράτης και δεν έχει παίξει με την εγχώρια ολιγαρχία. Αυτό εκπροσωπώ».
Την είχε ακούσει την συνέντευξη και ο “δικός” μας ο Μάριος Διονέλλης και έγραφε μετά για… καλάμια νούμερο 15%. Δείτε εδώ το σχετικό: Καλάμι νούμερο… 15%
Μετά βέβαια έκατσε και η Εύα με το… “αμαρτωλό” μήλο από το Κατάρ και… στράβωσε κάπως η φάση μιας και θύμισε στον κόσμο το παλιό καλό… ΠΑΣΟΚ της διαφθοράς και του… “μαζί τα φάγαμε”. Εντάξει μην τα ρίχνουμε και όλα στην Καϊλή όμως μιας και το ξεφούσκωμα είχε ξεκίνησει ήδη πολύ πριν από την αποκάλυψη του Qatargate. Ωστόσο, Νίκο μου, τώρα πας εκλογές και με ένα σκάνδαλο διαφθοράς στη ντουλάπα σου. Αν υπάρχει και κάτι άλλο στη ντουλάπα σου εμείς δεν ξέρουμε, ίσως ξέρει ο Κυριάκος που σε κρυφάκουγε.
Εμείς όμως ξέρουμε σίγουρα πως κατάφερες από κεντρικός πρωταγωνιστής στην υπόθεση των υποκλοπών και την προοπτική να πας πολύ ψηλά ακολουθώντας ένα αντιδεξιό και αντιμητσοτακικό αφήγημα να το κάψεις μόνος σου με όλες αυτές τις αμφιταλαντεύσεις στην ρητορική σου. Ο κόσμος, Νίκο μου, θέλει πλέον ξεκάθαρες απαντήσεις. Και σίγουρα όχι τακτική με 2 βάρκες. Ο κόσμος θέλει να ξέρει τι θα ψηφίσει και τι θα του βγει…
Στην αρχή ο Νίκος Ανδρουλάκης κατήγγειλε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και μίλησε ακόμα και για… παρακράτος Μητσοτάκη και σιγά – σιγά τώρα βλέπουμε να βάζει ολοένα και περισσότερο νερό στο κρασί του και να αφήνει ανοικτό ακόμα και το ενδεχόμενο συνεργασίας.
Μα αλήθεια τώρα πόσο αξιοπρέπεια δείχνει ένα τέτοιο ενδεχόμενο Νίκο μου; Συνεργασία με αυτόν που κρυφάκουγε την προσωπική σου ζωή; Τστστς…
Και μαθαίνουμε μάλιστα ότι ειδικά μετά από τα κακά μαντάτα των δημοσκοπήσεων φαίνεται μια τέτοια συνεργασία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να την θέλει πολύ περισσότερο ο ίδιος ο Ανδρουλάκης και μάλιστα από την πρώτη κιόλας Κυριακή.
Διότι αν πάει το πράγμα και σε δεύτερη Κυριακή τότε εμείς θα δούμε το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ να κατεβαίνει στο 8% και τον Νίκο να έχει τράβαλα στην Χαριλάου Τρικούπη.
Φαντάζομαι πως θα πήρατε χαμπάρι και την δήλωση του Ανδρέα Λοβέρδου που τόνισε ότι «από σήμερα είμαι παίκτης γιατί πάμε σε εκλογές και θα είμαι μπροστά»…
