Κοιτάξτε την Αγία Πελαγία και δείτε μπροστά τον Παλίγκρεμνο, τα Φαλάσαρνα, την Τοπλού, το Καζίνο στις Γούρνες και το αεροδρόμιο στο Καστέλι
Με ανακοίνωση τους οι Οργανώσεις Βάσης Κρήτης του ΜέΡΑ25 και αφορμή τις συνέπειες της κακοκαιρίας καυτηριάζουν το μοντέλο του τουρισμού που ακολουθείται στο νησί της Κρήτης.
Μιλούν για παταγώδη κατάρρευση του κυβερνητικού αφηγήματος για τον «τουρισμό 12 μήνες το χρόνο». Ενώ με αφορμή την περίπτωση της Αγίας Πελαγίας βάζουν στην κουβέντα και άλλες παρόμοιες καταστάσεις “βιασμού” της φύσης στον βωμό της ασύδοτης τουριστικής ανάπτυξης, όπως τις επενδύσεις σε Παλίγκρεμνο, Φαλάσαρνα, Τοπλού, βάση Γουρνών, ενώ από το στόχαστρο τους δεν διαφεύγει και το αεροδρόμιο στο Καστέλι.
Πέραν όμως από την κριτική για το τουριστικό μοντέλο ασκούν κριτική και για τις αποζημιώσεις που η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπόσχεται στους πλημμυροπαθείς, θυμίζοντας πως οι αποζημιώσεις από άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις έχουν μείνει στα χαρτιά μιας και οι διαδικασίες προχωρούν με ρυθμό χελώνας. Αναφέρουν και ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι ακόμα και για τους σεισμοπαθείς του Αρκαλοχωρίου έχει προχωρήσει μόλις το 4% των φακέλων αποζημίωσης!!!
Δείτε στην συνέχεια αναλυτικά την ανακοίνωση των Οργανώσεων Βάσης Κρήτης του ΜέΡΑ25 για τις συνέπειες της κακοκαιρίας και για το μοντέλο του τουρισμού στο νησί.
Είναι τόσο παταγώδης η κατάρρευση του κυβερνητικού αφηγήματος για «την χώρα που ετοιμάζεται να υποδεχτεί τουρίστες ακόμα και τους χειμερινούς μήνες» που θα κέντριζε το ενδιαφέρον των συγγραφέων της επιθεώρησης. Όμως η απώλεια των ζωών δύο συμπολιτών μας και η καταστροφή τόσων περιουσιών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο, ούτε καν για πικρά χαμόγελα.
Η μη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, η σιγή του περιβόητου 112, η αβλεψία μπροστά στις έγκαιρες και ακριβείς όπως αποδείχτηκε προβλέψεις των μετεωρολόγων, η αγωνία να υπηρετηθεί το τουριστικό μοντέλο μέσα σε μια άναρχη δόμηση με ελλιπή αντιπλημμυρικά έργα και πάντα με το αλισβερίσι των ψήφων για τις πολεοδομικές και χωροταξικές διευκολύνσεις, συνθέτουν ένα σκηνικό ντροπής για μια χώρα και ειδικά για ένα νησί που κάποιοι αρέσκονται να αποκαλούν «ναυαρχίδα» του ελληνικού τουρισμού.
Ελάτε να μιλήσουμε για τον «τουρισμό 12 μήνες το χρόνο», ελάτε να νιώσουμε τιμή για τις επενδύσεις και τον βιασμό της φύσης στον Παλίγκρεμνο και στα Φαλάσαρνα, στην Τοπλού, στις Γούρνες και στην Πεδιάδα Ηρακλείου. Ελάτε να υποδεχτούμε την «ανάπτυξη» που επελαύνει απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού. Μέχρι τους επόμενους νεκρούς, μέχρι τις επόμενες απρόβλεπτες «θεομηνίες».
Κερασάκι στην τούρτα της καταστροφής οι κυβερνητικές εξαγγελίες για «άμεσες αποζημιώσεις» και για «τάχιστη αρωγή του κράτους στους πληγέντες». Ισως τόσο τάχιστη όσο οι αποζημιώσεις για τις πλημμύρες των Μαλίων και της Χερσονήσου το 2020 ή για τις πλημμύρες των Χανίων το 2019, για να μη μιλήσουμε φυσικά για το 4% των φακέλων αποζημίωσης που έχει προχωρήσει ένα χρόνο μετά τον σεισμό στο Αρκαλοχώρι.
Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλο, η αλληλεγγύη και ο αγώνας προσωπικά και συλλογικά για να προστατευτούμε και για να παλέψουμε για ένα καλύτερο μέλλον σε έναν τόπο βιώσιμο για μας και τα παιδιά μας.
