Στην φωτογραφία βλέπουμε πλάνα από τα επεισόδια που δημιούργησαν τον Νοέμβρη του ’73 κάποιοι μπαχαλάκηδες στο κέντρο της Αθήνας, μπλοκάροντας την ανάπτυξη της κούκλας ελληνικής οικονομίας…
Στην κεντρική φωτογραφία του άρθρου λοιπόν βλέπουμε ένα ακόμα αποκλειστικό ντοκουμέντο από τον Νοέμβριο του 1973 με πλάνα από τα επεισόδια που δημιούργησαν τότε κάποιοι μπαχαλάκηδες στο κέντρο της Αθήνας. Όπως όλοι βλέπουμε, ο γνωστός έγκριτος παρουσιαστής καταβάλλει υπερπροσπάθεια για να μας δείξει τις εξίσου ηρωικές προσπάθειες του κράτους να βάλει μια τάξη…
Αλλά δυστυχώς οι ιπτάμενοι αναρχικοί, τα κουνούμαλα και οι τεντιμπόηδες της εποχής στάθηκαν ξανά εμπόδιο στην ανάπτυξη της οικονομίας μας, που τότε, ως γνωστόν, την είχε κάνει κούκλα ο Παπαδόπουλος.
Επιτέλους να τελειώνουμε με αυτή την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς.
Ο λαός θέλει δρόμους και να κοιμάται με ανοικτά παράθυρα. Νοέμβρη μήνα και έχουμε 25 βαθμούς έξω. Για όλα φταίνε οι αριστεροί οικολόγοι που με τόση προστασία του περιβάλλοντος έχουν προκαλέσει… κλιματική αλλαγή.
Θέλουμε κούκλα οικονομία, θέλουμε δρόμους, θέλουμε να κοιμόμαστε με ανοικτά παράθυρα ξανά και το βασικότερο… θέλουμε ξανά πίσω τα πλαστικά καλαμάκια στον φραπέ… που είναι μια Χούντα να τα φτιάξει όλα ξανά; Τόση Δημοκρατία δεν αντέχεται άλλο…
Λοιπόν… καλή η πλάκα και το τρολάρισμα που κάναμε παραπάνω… αλλά είναι πραγματικά πολύ λυπηρό το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα, σήμερα που δοκιμάζεται περισσότερο από ποτέ το τρίπτυχο “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία” να υπάρχει κόσμος εκεί έξω ανάμεσά μας που αναπολεί το… γνωστό τρίπτυχο της Χούντας… δηλαδή το… “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”. Και μάλιστα να μην διστάζει να το δηλώνει και στις δημοσκοπήσεις και στις διάφορες έρευνες που κατά καιρούς γίνονται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τελευταία έρευνα από το Ινστιτούτο Eteron, σύμφωνα με την οποία φαίνεται ότι ένα σχεδόν 16% του δείγματος των 3.058 ατόμων που συμμετείχαν υποστηρίζει ότι η δικτατορία είναι ίσως προτιμότερη από τη δημοκρατία. Τέλειο; Και βέβαια αυτή η απάντηση δεν αφορά την δικτατορία της 21ης Απριλίου, αλλά γενικά την δικτατορία. Ακόμα καλύτερο, έτσι;
Στο ερώτημα αν η δικτατορία της 21ης Απριλίου είχε και θετικές όψεις:
- το 70,9% διαφωνεί και μάλλον διαφωνεί
- το 19,7% συμφωνεί και μάλλον συμφωνεί
- το 9,4% δεν εκφράζει άποψη
Το 20% σχεδόν λοιπόν… μας λέει ότι η Χούντα του Παπαδόπουλου είχε και τις θετικές όψεις… έφτιαξε και δρόμους δηλαδή, κοιμόμασταν και με ανοικτά παράθυρα, είχε κάνει και την ελληνική οικονομία κούκλα.
Βέβαια αν στο θετικό ποσοστό 16% γενικά για την δικτατορία και στο 20% για την δικτατορία της 21ης Απριλίου προσθέσουμε και τις απαντήσεις «Δεν ξέρω – Δεν απαντώ» φτάνουμε σε ένα σχεδόν 30% που δεν απορρίπτει ολοκληρωτικά τη χούντα.
Και η δική μου απορία είναι η εξής… το να πιστεύεις ότι είχε και κάποια «θετικά» η χούντα ή πολύ περισσότερο να μην απαντάς σημαίνει πλήρη αποδοχή μιας φασίζουσας αντιδημοκρατικής ιδεολογίας ή απλά δείχνει μια αμφισβήτηση για τις δημοκρατικές αξίες; Και όχι δεν είναι το ίδια αυτά τα δύο, μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα…
Αν τώρα λάβουμε υπόψη μας και τα στοιχεία που σχετίζονται με την κομματική και την ιδεολογική τοποθέτηση όσων απαντούν θετικά διαπιστώνουμε ότι έχουμε να κάνουμε και με συνειδητοποιημένες στάσεις και αν αυτό δεν είναι άκρως ανησυχητικό δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι…
Εντυπωσιακά και σοκαριστικά επίσης τα ευρήματα της συγκεκριμένης έρευνας από το Ινστιτούτο Eteron αναφορικά με το θέμα των νεκρών του Πολυτεχνείου. Στην ερώτηση σχετικά με το fake news της χούντας για τη μη ύπαρξη νεκρών στην εξέγερση του Πολυτεχνείου:
- το 76% απαντά ότι υπήρξαν νεκροί στην εξέγερση
- το 10,7% απαντά ότι δεν υπήρξαν
- το 13,3% δεν εκφράζει άποψη
Με βάση την ηλικιακή κατηγορία των ερωτηθέντων, οι απαντήσεις περί μη ύπαρξης νεκρών είναι πιο αυξημένες στις ηλικίες 55 και άνω, κάτι που καταρρίπτει το στερεότυπο ότι οι νέοι δεν ξέρουν την Ιστορία μας, ενώ οι πιο μεγάλοι τη γνωρίζουν καλύτερα. Και βέβαια θα πρέπει να σημειωθεί ότι η τοποθέτηση περί «μη ύπαρξης νεκρών στο Πολυτεχνείο» συνιστά μια ακραία παραδοξολογία που απορρέει από μια πολύ σκληρή ακροδεξιά τοποθέτηση.
Πρόκειται για την άρνηση ενός άριστα τεκμηριωμένου ιστορικού γεγονότος, που θυμίζει (τηρουμένων των αναλογιών) την άρνηση του Ολοκαυτώματος. Κατά συνέπεια, έχουμε σοβαρό λόγο να το τοποθετήσουμε στον σκληρό πυρήνα των ακροδεξιών αντιλήψεων το 10,7% που απαντά ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο. Αν λογαριάσουμε ότι το 13,3% δεν εκφράζει άποψη, φτάνουμε περίπου στο ¼ των ερωτηθέντων που είτε πιστεύει είτε αμφιταλαντεύεται για αυτό το έωλο ακροδεξιό fake news.
Σ’ αυτό σημείο θα ήθελα να σας θυμίσω και την τοποθέτηση του Αντιπροέδρου και κορυφαίου υπουργού της Κυβέρνησης Μητσοτάκη… του γνωστού Άδωνι Γεωργιάδη.
Θυμάστε τι έλεγε για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου; Δείτε το σχετικό βίντεο στην συνέχεια…
Εντάξει; Και τι κρατάμε απ’ όλο αυτό;
Πρώτον… ότι η Χούντα όντως δεν τελείωσε το 1973, μιας και σήμερα οι υμνητές της κυβερνούν μαζί βέβαια με τα σόγια που προκάλεσαν τα γεγονότα που οδήγησαν προς εκείνη την κατεύθυνση τότε. Αρκεί ένα google search στον όρο “η αποστασια του 1965” για να καταλάβετε τι ακριβώς εννοούμε.
Δεύτερον… το τρίπτυχο “Ψωμί,Παιδεία, Ελευθερία” του 1973, 50 χρόνια μετά, το 2023, πλέον έχει πλήρως αντικατασταθεί από το… “Ωμή Εκμετάλλευση, Πεδία Κερδοφορίας, Ελευθερία Αγοράς”, την ίδια στιγμή που ο κόσμος δείχνει να αναπολεί και το ακόμα πιο αυταρχικό και οπισθοδρομικό… “Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια”… και όλο αυτό το σκηνικό φυσικά μπορεί να μεταφραστεί στο… “Σταθερά, Τολμηρά, Μπροστά” που επέλεξε πρόσφατα και ο σοφός λαός στις εκλογές με 41τακατό. Τι, όχι;
Όλα καλά όμως… εμείς ας διαβάσουμε ένα ακόμα “Pumaro κείμενο” της… Ανανεωτικής Αριστεράς να περάσει ευχάριστα η ώρα μας…
Δε βαριέσαι… που να τρέχουμε να κάνουμε επανάσταση τώρα, αυτά εξάλλου κρίθηκαν… και οι νεκροί του Πολυτεχνείου έπαψαν να μας ενδιαφέρουν, μαζί με τα ιδεώδη για τα οποία αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν, όπως εξάλλου και οι πιο πρόσφατοι νεκροί των Τεμπών, σωστά;
Και να με συγχωρήσετε που θα το πω κλείνοντας αλλά δυστυχώς αποτύχαμε ως πολίτες και ως κοινωνία.
Και η Αριστερά; Μπορεί οι ιδέες της Αριστεράς τώρα να είναι, περισσότερο από ποτέ, επίκαιρες, αλλά οι φορείς της είναι εξίσου, περισσότερο από ποτέ, ανεπαρκείς για να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες που είναι υπέρ ώριμες για μια αλλαγή. Οι “κεντροαριστεροί” περιμένουν τον ήλιο να ανατείλει για να ξυπνήσουν, οι “αριστεροί” ασχολούνται αυτή την περίοδο με τα ασήμαντα μικροσυμφέροντα, τις καρεκλίτσες, την κομματίλα και καμαρήλα τους και οι κομμουνιστές, μακράν οι πιο σοβαροί απ’ όλους, χαμένοι όμως στην “ψυχεδέλεια” τους περιμένουν τον λαό να κάνει επανάσταση.
Και ο λαός; Ο λαός… ο σοφός λαός… πέρα βρέχει… παρατημένος σε φάση ματαίωσης, μετρά τα φραγκοδίφραγκα του για να αγοράσει γάλα για τα παιδιά του και λάδι για να βουτήξει το ξερό ψωμί του μέσα. Δείχνει όμως σε κάθε ευκαιρία ότι περιμένει μια μόνο σπίθα, μια σοβαρή και ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση… και δεν του την δίνει κανείς… και μόλις πάει να γεννηθεί μια ελπίδα, κάτι, το σύστημα φροντίζει να την σκοτώσει αμέσως με τον πιο κυνικό και αδίστακτο τρόπο.
Όπως και να χει, εμείς κι ας μη νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα… εσείς ξά σας…
