Πόσες πιθανότητες είχαν να βρεθούν (εν ζωή) στην ίδια ανακοίνωση από τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό της χώρας ο Κώστας Καζάκος, η Ειρήνη Παπά, ο Δημήτρης Παντερμαλής και ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ;
Έλα μωρέ δεν βαριέσαι τώρα κάνε μια σούμα εκεί να τελειώνουμε. Βάλτους όλους μαζί, με μια παράγραφο στον καθένα γιατί έχουμε και δουλειές…
Πόσες πιθανότητες είχαν να βρεθούν (εν ζωή) στην ίδια ανακοίνωση από τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό της χώρας ο Κώστας Καζάκος, η Ειρήνη Παπά, ο Δημήτρης Παντερμαλής και ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ;
Μόνο το να αφήσουν τα εγκόσμια μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα. Αυτό είναι λοιπόν που θα ενώνει αυτές τις τέσσερις προσωπικότητες στο εξής. Η ανακοίνωση της Προέδρου της Δημοκρατίας.
Θα μου πεις, τις ανακοινώσεις της κυρίας Κατερίνας περίμεναν για να τιμηθούν οι συγκεκριμένοι;
Όχι βέβαια. Αλλά βρε παιδί μου, για μια δουλειά την έχουμε εκεί, για αυτό την πληρώνουμε, άλλο τίποτα δεν κάνει, τουλάχιστον ας βγάζει καμιά ανακοίνωση της προκοπής για τους επιφανείς τεθνεώτες να δικαιώνει τον ρόλο της.
Που έτσι κι αλλιώς τώρα τελευταία τον έχει παρεξηγήσει και άλλοτε φωτογραφίζεται μπροστά σε φράχτες άλλοτε ξεπλένει την κυβέρνηση για το σκάνδαλο Λιγνάδη ξεχρεώνοντας την εκλογή της.
Διαβάστε πάντως, για να μη νομίζετε πως την αδικώ, την «τέσσερα σε ένα» ανακοίνωσή της στην οποία κατάφερε να χωρέσει αθροιστικά πάνω από δύο αιώνες πολιτικής, καλλιτεχνικής και πολιτισμικής βιογραφίας των εκλιπόντων.
ΥΓ: Έτσι και κάνει κάνα ξαφνικό ο Λιγνάδης, πιο πολλά θα γράψει…
Αυτές τις μέρες αποχαιρετούμε με θλίψη προσωπικότητες που άφησαν το στίγμα τους στον χώρο του πολιτισμού, αναλογιζόμενοι το έργο τους, τη σπάνια προσφορά τους, την παρακαταθήκη τους. Θάνατοι που μας καλούν να σκεφτούμε για άλλη μια φορά τα δώρα που μας χάρισαν οι εκλιπόντες στη γόνιμη διαδρομή τους στην τέχνη και την επιστήμη.
Αρχαιολόγος με όραμα, πρωτοπόρος στην ανάδειξη των ανασκαφικών ευρημάτων, εμπνευστής του υποβλητικού αρχαιολογικού και φυσικού πάρκου στο Δίον, ψυχή του Μουσείου της Ακρόπολης, ενός από τα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου, λαμπρός δάσκαλος, ο Δημήτρης Παντερμαλής υπηρέτησε την αρχαιολογία στο πεδίο, με υποδειγματική αφοσίωση και πάθος.
Μοναδική ερμηνεύτρια του αρχαίου δράματος, ηθοποιός με διεθνή ακτινοβολία, δημιουργός του Σχολείου της Αθήνας που πρόσφατα περιήλθε στο Εθνικό Θέατρο, η Ειρήνη Παπά δεν ενσάρκωσε απλώς το ελληνικό κάλλος, αλλά άλλαξε την εικόνα της γυναίκας στη μεγάλη οθόνη, προσδίδοντας εύρος και βάθος στην παρουσία της.
Ο Κώστας Καζάκος, στιβαρή μορφή του θεάτρου και του κινηματογράφου μας, γενναιόδωρος με τους νέους, πολύπλευρος, πληθωρικός και παθιασμένος, υπήρξε μάχιμος ως το τέλος. Ζωές ολοκληρωμένες, με ανεξίτηλο αποτύπωμα.
Μαζί με τον Ζαν Λυκ Γκοντάρ, μεγάλο κεφάλαιο της έβδομης τέχνης, σφράγισαν, ο καθένας με τον τρόπο του, το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, με το πνεύμα, την ελευθερία, την τόλμη, την αντισυμβατικότητα, το ήθος τους.
Ο θάνατός τους σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής, κληροδοτώντας ευθύνη και έμπνευση στους συνεχιστές τους.
