Το πιο όμορφο ΠΑΣΟΚ, είναι το γνήσιο, αυτό του Ανδρουλάκη… όλα τα άλλα είναι απλά απομιμήσεις. Το έπιασες το υπονοούμενο… Αλέξη Παπανδρέου;
Απομιμήσεις ενός πολιτικού οργανισμού, που δίπλα στα λίγα θετικά που έκανε έχει να επιδείξει ένα σωρό καταστροφικών επιλογών με κυριότερες την παγίωση ενός αδιέξοδου παραγωγικού μοντέλου, την διαιώνιση του πελατειακού κράτους και την συγχώνευση με τα τζάκια, ιδίως την περίοδο του “εκσυγχρονισμού”.
Δεν είναι τυχαίο πως το ΠΑΣΟΚ αποδείχτηκε ο πιο αδύναμος κρίκος του δικομματισμού τον καιρό των μνημονίων, ρόλο που πολύ πιθανόν θα αναλάβει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, που φρόντισε βέβαια πρώτα να απενοχοποιήσει το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη, αποδεχόμενος πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της λιτότητας και των ματωμένων πλεονασμάτων.
Πώς κάνεις κριτική στην εγχώρια εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας όταν ουσιαστικά εφαρμόζεις την ίδια πολιτική, την πολιτική των μνημονίων;
Και καλά το 2019 πηρες 31,5% γιατί ήσουν κυβέρνηση και πολλοί σε υπολόγιζαν γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο.
Τώρα γιατί να σε ψηφίσουν; Για να κυβερνήσεις με το ΠΑΣΟΚ;
Τότε γιατί να μην προτιμήσουν απευθείας το ίδιο το ΠΑΣΟΚ μιας και έχει το know how των πελατειακών σχέσεων, και διαθέτει πρόθυμο και κατάλληλο προσωπικό – του έχουν μείνει αρκετοί, δεν ήρθαν όλοι σε σένα.
Και μια τελευταία (?) παρατήρηση:
Το περίφημο “κέντρο” πέθανε, αποτελεί παρακλάδι της ευρύτερης δεξιάς και μαζί της ταυτίζεται στα μείζονα θέματα. Και ερωτώ λοιπόν…
- Ποιο το όφελος του κάθε Αντώναρου;
- Ποιο το όφελος από την καρατόμηση Πολάκη, που ήταν βέβαιη, αν δεν μεσολαβούσαν τα Τέμπη, που ουσιαστικά τον δικαίωσαν;
- Ποιο το όφελος από την υπόκλιση στους “καθώς πρέπει” δημοσιογράφους-λιβανιστήρια των ολιγαρχών-αφεντικών τους, που έτσι κι’ αλλιώς θα σε απαξιώσουν, θα σε συκοφαντήσουν “…μέχρι ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος”;
