Ένα κόμμα εξουσίας πρέπει να είναι με όλους τους Έλληνες, χωρίς αποκλεισμούς κι αυτό θα πρέπει οι νέοι αριστεροί ιδεολόγοι να το κατανοήσουν και να το μετατρέψουν σε προτάσεις και πολιτική…
Δεν σας κρύβουμε πως τελευταία μας προκαλούν απογοήτευση κάποιες από τις θέσεις που διατυπώνει δημόσια ο Διονύσης Τεμπονέρας, ένα από τα νέα και πολλά υποσχόμενα στελέχη της Αριστεράς που υπό συνθήκες θα μπορούσε, μελλοντικά, να ανέβει πολύ ψηλότερα από τη θέση που βρίσκεται τώρα στην ιεραρχία του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόσφατα, για παράδειγμα, στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του:
«Ιδεολογικά, χρειαζόμαστε μια μεγάλη σύγχρονη Αριστερά της εποχής μας. Μια Αριστερά του 21ου αιώνα με νέα αναλυτικά εργαλεία, που θα προσδιορίζει τα κοινωνικά στρώματα και τις κοινωνικές τάξεις, που θέλει να εκπροσωπήσει. Δεν είμαστε με όλους, δεν είμαστε με τους πολλούς, δεν είμαστε με το κεφάλαιο, δεν είμαστε με τους «νοικοκυραίους».
Και συνέχισε λέγοντας:
«Με ποιους είμαστε και για ποιους αγωνιζόμαστε; Πρωτίστως είμαστε με τον κόσμο της εργασίας, αλλά και με τον κόσμο της δημιουργίας (μικρομεσαίοι). Με τον «δρόμο» αλλά και με τη διανόηση και τον κόσμο του πολιτισμού. Με τον διεθνισμό της Αριστεράς, αλλά και με την διαφύλαξη των εθνικών συμφερόντων, στο νέο γεωπολιτικό πεδίο».
Δηλαδή, για να καταλάβουμε, ο κόσμος της δημιουργίας και ο κόσμος της εργασίας αποκλείεται να είναι νοικοκυραίοι;
Αν δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι με τους πολλούς, όπως είπε, τότε δεν θέλει να είναι και κόμμα εξουσίας, οπότε πώς τον βλέπει; Επιστροφή στο 3% και σε μόνιμη θέση αντιπολίτευσης;
Ένα κόμμα εξουσίας πρέπει να είναι με όλους τους Έλληνες, χωρίς αποκλεισμούς κι αυτό θα πρέπει οι νέοι αριστεροί ιδεολόγοι να το κατανοήσουν και να το μετατρέψουν σε προτάσεις και πολιτική που θα τους φέρει σε τροχιά διακυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μετατραπεί σε κόμμα διαμαρτυρίας που ο μόνος λόγος ύπαρξης του θα είναι να αντιπολιτεύεται όποιον βρεθεί στην εξουσία.
