Στο βάθος κήπος, γράφει η ταμπέλα στην είσοδο. Αριστερά, μπαίνοντας, συναντάμε προθήκες με τεκμήρια της ξεχωριστής ταυτότητας των ιδιοκτητών αυτού του φανταστικού καταστήματος…
Βλέπει κανείς βιβλία με τίτλους όπως: «Δεν είμαστε σαν αυτούς», «Αυτοί είναι κακοί», «Εμείς είμαστε νέοι», «Εμείς είμαστε ωραίοι».
Υπάρχουν ακόμα τεκμήρια και εκθέματα σχετικά με το νέο παλιό:
πχ το ακριβό στιλό που ο Σταθάκης υπέγραψε τη σύμβαση για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, τα ειδικά γυαλιά με τα οποία βλέπεις το Ελληνικό… καταπράσινο, το λάπτοπ με την ειδική εφαρμογή για να μπορείς να βλέπεις τις εξελίξεις στο χρηματιστήριο ενέργειας, την χαρτοπετσέτα πάνω στην οποία η Μέρκελ είχε γράψει, την βραδιά των 17ωρων βασανιστηρίων, την φράση: «αν θες ευρώ υπόγραψε τα όλα τώρα», και την έδωσε στον Τσίπρα.
Προχωρώντας πιο μέσα σε ένα μισοσκότεινο διάδρομο συναντάμε πόρτα, στον αριστερό τοίχο, με ταμπελάκι που γράφει: «Ενθύμια».
Ανοίγουμε την πόρτα και βλέπουμε μια πιστή αντιγραφή του υπουργικού γραφείου της κας Αχτσιόγλου.
Σε μια γωνιά, πίσω από την πόρτα, είναι στιβαγμένα διάφορα πανό, σε μερικά με δυσκολία φαίνεται η υπογραφή: «Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ». Κλείνουμε αθόρυβα την πόρτα των «ενθυμίων» και συνεχίζουμε προς τον κήπο στο βάθος…
Αλλά… αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία…
Ακούστε
