Άκουσαν για καλές τιμές στο αγουρόλαδο και έτρεξαν να μαζέψουν τις ελιές τους – Πως την πάτησαν οι “βιαστικοί” ελαιοπαραγωγοί;
Άνθρακας ο θησαυρός…μιλάμε για τις ελπίδες εκείνων που προχώρησαν πρώτοι στη συγκομιδή της ελιάς στην Κρήτη προκειμένου να εισπράξουν τα μεγάλα ποσά ανά κιλό ελαιολάδου που προσέφεραν κάποιοι ελαιουργοί για αγουρόλαδο.
Μετά την άλεση, κι έχοντας φυσικά πετύχει χαμηλές αποδόσεις ανά κιλό ελιάς, κατάλαβαν πως αγουρόλαδο δεν είναι απλά το λάδι από τις πρώτες πράσινες ελιές που η συγκομιδή τους γίνεται πολύ νωρίς αλλά το λάδι με τα συγκεκριμένα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και με συγκεκριμένη προηγηθείσα καλλιεργητική μέθοδο.
Η ποιότητα του αναδεικνύεται μετά από ανάλυση κι αυτή φαίνεται πως ήταν εκείνη που «έκαψε» πολλούς βιαστικούς ελαιοπαραγωγούς καθώς έδειξε πως το λάδι τους δεν ήταν αγουρέλαιο.
Έτσι αντί για τι υψηλές τιμές που τους έταζαν βρέθηκαν με 2,5-3 ευρώ στην τσέπη ανά κιλό, ποσό πολύ χαμηλότερο φυσικά απ’ αυτό με το οποίο αναμένεται να τιμολογηθεί το ελαιόλαδο στη νέα ελαιοκομική περίοδο, που εκτιμάται πως θα πληρωθεί κάπου γύρω στα 4 ευρώ.
