Ελπίζουμε κάποια στιγμή εκτός από την ιστορία του Τζίτζικα και του Μέρμηγκα να μην χρειαστεί να θυμηθούμε και την παροιμία «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα»…
Διαβάζουμε πως στην Ισπανία που έχει πρόβλημα λειψυδρίας άρχισαν να λαμβάνουν δραστικά μέτρα ακουμπώντας ακόμα και τον τουριστικό κλάδο.
«Ο τομέας του τουρισμού πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες κλιματικές συνθήκες οι οποίες αυτή τη στιγμή είναι εντελώς αφύσικες», δήλωσε η Πατρίθια Πλάγια, στέλεχος της τοπικής κυβέρνησης, στους Financial Times.
«Είναι σίγουρα ένας νευραλγικός τομέας, όμως έχει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με όλους τους υπόλοιπους», πρόσθεσε η ίδια.
Μάλιστα στις περιοχές όπου η κεντρική κυβέρνηση κρίνει πως υπάρχει άμεσος κίνδυνος ξηρασίας –και στις οποίες περιλαμβάνεται η Βαρκελώνη– τα ξενοδοχεία θα πρέπει να περιορίσουν την ημερήσια χρήση νερού στα εκατό λίτρα ανά άτομο και ο ίδιος περιορισμός ισχύει και για τους ιδιώτες.
Στην Ελλάδα, που επίσης αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας, κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου ακολουθώντας πιστά το παράδειγμα που κάποτε μας παρουσίασε ο Αίσωπος με την ιστορία του Τζίτζικα και του Μέρμηγκα, όπου ο ένας καθόταν και τραγουδούσε κι ο άλλος μεριμνούσε να δημιουργήσει αποθέματα τροφής για το χειμώνα, κι όταν άρχισαν τα κρύα ο ένας είχε να τρώει και ο άλλος πεινούσε.
Κάπως έτσι κι εμείς, μιλάμε για ρεκόρ τουρισμού φέτος αλλά δεν κάνουμε απολύτως τίποτα για να κρατήσουμε αυτούς τους τουρίστες και μελλοντικά.
Ελπίζουμε κάποια στιγμή να μην χρειαστεί να θυμηθούμε όχι μόνο το μύθο του Αισώπου αλλά και την παροιμία «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα»…
