Με την αμφισβήτηση του Κασσελάκη ο Τσίπρας τον έσπρωξε στην εκτόξευση της δημοφιλίας του και συσπείρωσε φανατικά τους οπαδούς του. Κάποιοι λένε πως ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος του…
Ο Αλέξης Τσίπρας βαδίζει ολοταχώς προς την μεγαλύτερη πολιτική του ήττα. Και μαζί του τελειώνει και όλο το αφήγημα αυτής της Αριστεράς που από ριζοσπαστική – κινηματική έγινε προεδρική, αρχηγοκεντρική, ξεκομμένη από τα πραγματικά προβλήματα του λαού και ικανοποιημένη μόνο από την επίφαση δημοκρατικότητας με την άμεση εκλογή του αρχηγού από τη βάση και με τίμημα δύο ευρώ.
Η διαφαινόμενη (ως αυτή την ώρα) υποψηφιότητα της Όλγας Γεροβασίλη απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη είναι μια επιλογή στρατηγικής ήττας και ίσως και νέας διάσπασης. Ακόμα και αν (όπως ακούγεται) στηριχτεί δημοσίως και ξεκάθαρα από τον Τσίπρα. Ίσως ακόμα περισσότερο αν στηριχθεί από τον Τσίπρα.
Στην ουσία τελειώνει και επισήμως κάθε δυνατότητα άσκησης αντιπολίτευσης. Από τη μία ο σκουριασμένος κομματικός μηχανισμός και από την άλλη ένας κενός λόγος χωρίς βάθος και χωρίς γείωση με την πραγματικότητα. Η συνύπαρξη αυτών των δύο κόσμων στο ίδιο κόμμα είναι πλέον αδύνατη.
Με την αμφισβήτηση του Κασσελάκη ο Τσίπρας τον έσπρωξε στην εκτόξευση της δημοφιλίας του και συσπείρωσε φανατικά τους οπαδούς του. Κάποιοι λένε πως ίσως αυτός να ήταν και ο στόχος του.
Η βέβαιη καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δίνει πρόσφορο έδαφος για τη δική του επιστροφή κάποτε, ξανά ως σωτήρας της κεντροαριστεράς.
Αλλά και ο “μικρός” αποδεικνύεται σκληρό καρύδι και μαζί του βολεύεται πάρα πολύ το σύστημα για να τον αφήσει τόσο εύκολα να πάει χαμένος.
Είναι όμως ο ίδιος ο Τσίπρας που έμαθε τα μέλη του κόμματος να αποζητούν αρχηγό – σωτήρα, κάποιον πρόθυμο και αρκετά φιλόδοξο ώστε να αποδεχτεί την «ανάθεση» που με την ψήφο τους συνομολογούν.
Και στην αντιπαράθεση μεταξύ Κασσελάκη – Γεροβασίλη γράψτε από τώρα ποσοστά 60-40 για να τελειώνουμε και να μην παιδεύεστε.
Ο Κασσελάκης είναι ακριβώς αυτό που θέλουν οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ. Εικόνα, επικοινωνία, social media και ατάκες εύκολες και εύπεπτες.
Είναι ο πιο γρήγορος δρόμος για να πάρουν σειρά στην διαχείριση της εξουσίας. Και όχι μόνοι τους φυσικά, αλλά από πιο προνομιακές θέσεις όταν έρθει η ώρα της σύμπραξης με τα άλλα δύο ΠΑΣΟΚ (το κανονικό και τη Νέα Αριστερά).
Οχι ότι αν έβαζαν άλλο πρόσωπο θα πήγαινε καλύτερα. Και ο ίδιος ο Τσίπρας πια, θα έχανε απέναντι στον Κασσελάκη. Το κόμμα ως πολιτικός οργανισμός έχει πάψει να υφίσταται εδώ και χρόνια. Τo κόμμα πλέον δεν έχει μέλη. Εχει followers και haters που ψοφάνε για like και αντιπαράθεση. Και σε αυτούς κερδίζει κατά κράτος ο Κασσελάκης.
Σημειώστε μόνο πως όλοι αυτοί είναι το πολύ 150.000. Όσοι όμως έριξαν στον ΣΥΡΙΖΑ την ψήφο τους τον περασμένο Μάιο είναι 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι. Για αυτούς δεν φαίνεται στον ορίζοντα κάποια σοβαρή αλλαγή στη ζωή τους και μάλλον καθημερινά κουράζονται όλο και περισσότερο. Το χειρότερο είναι ότι κουράζονται συνολικά με την Αριστερά και ψάχνουν αλλού ένα αποκούμπι.
Και ξέρετε ποιες αγκαλιές είναι ανοιχτές να τους υποδεχτούν στις “χαλαρές” κάλπες των ευρωεκλογών…
