Αλήθεια τώρα, είχε το θράσος η κυβέρνηση να ζητήσει να κριθεί παράνομη η απεργία της ΑΔΕΔΥ με αφορμή την αξιολόγηση;
Και μάλιστα όχι μόνο είχαν το θράσος να το ζητήσουν αλλά κατάφεραν να το πετύχουν κιόλας γιατί, ξέρετε, η ανεξάρτητη και αδέκαστη Δικαιοσύνη είναι εκεί πάντα για να κάνει τη δουλειά της όταν χρειάζεται…
Μάλιστα ο Βορίδης (μπλέκοντας εντέχνως την αποχή από την αξιολόγηση με την απεργία της Πέμπτης) τύπωσε και μας έστειλε και ένα λογύδριο που λέει πάνω κάτω ότι μετά τα Τέμπη και τις ευθύνες των υπαλλήλων αποδείχτηκε πόσο αναγκαία, και κρίσιμη, και χρήσιμη, και σωστή και σούπερ ντούπερ είναι η αξιολόγηση. Και ότι τώρα πια κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν έχει το δικαίωμα να ζητά να μην εφαρμοστεί.
Για καθίστε λίγο να το σκεφτούμε…
Ποιος λέτε να είναι πιο απονομιμοποιημένος στα μάτια των πολιτών; Ποιος περνά (πιο) κάτω από τον πήχη στην αξιολόγηση; Θέλετε να ψηφίσουμε;
Α) Ο σταθμάρχης που πέρασε στη ζούλα την τετράμηνη εκπαίδευση και τις «εξετάσεις» αφού του «σφυρίξανε» τα θέματα, έγραψε με σκονάκι και κατόπιν κάθισε σε μια θέση ευθύνης χωρίς να μάθει τα στοιχειώδη…
Β) Ο πρωθυπουργός που κάθεται στη θέση ευθύνης επί τέσσερα χρόνια και δεν έμαθε τα στοιχειώδη αφού όπως λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν είχε εικόνα για τα χάλια του ΟΣΕ. Και όταν οι συνδικαλιστές του «σφυρίζανε» πως πάμε κατά διαόλου, αυτός έβγαζε τις απεργίες τους παράνομες όπως και τώρα και σφύριζε αδιάφορα. Και έβαλε κι έναν άλλο σε κρίσιμο πόστο, με μόνο προσόν το βαρύ όνομα, που ακόμα και για να αποφύγει τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων χρειάζεται… σκονάκι.
Για πείτε, έτσι και ήταν στο χέρι σας να τους αξιολογήσετε, ποιον απ’ όλους θα κόβατε πρώτο;
