Σε κανένα σοβαρό κράτος ένα χρόνο μετά από μια σιδηροδρομική τραγωδία με 57 νεκρούς οι πραγματικά υπεύθυνοι δεν θα είχαν εκλεγεί ξανά βουλευτές και δεν θα είχαν καταλάβει κυβερνητικά αξιώματα…
Θα ήταν φυλακή μαζί με εκείνους που το μοιραίο βράδυ λειτούργησαν ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης στο να γραφτεί η χειρότερη σελίδα στις σιδηροδρομικές μετακινήσεις στη χώρα μας.
Όμως είμαστε στην Ελλάδα κι ένα χρόνο μετά το μόνο που βλέπουμε είναι συγκάλυψη και αποποίηση ευθυνών.
Κάναμε μια εξεταστική επιτροπή για τους τύπους, εξάλλου είναι γνωστό πως στην χώρα μας όταν θέλεις ένα σοβαρό σκάνδαλο με πολιτικές ευθύνες να το αποφύγεις κάνεις εξεταστική επιτροπή, όπου στο τέλος διαφωνούν όλοι και δεν υπάρχει πόρισμα.
Στην Ελλάδα όμως ζούμε και κάτι ακόμα πιο τρομερό από τη στάση των πολιτικών και των πολιτικών τζακιών, στην περίπτωση των Τεμπών.
Βλέπουμε τον αγώνα να βγουν λάδι οι φταίχτες να τον στηρίζει και η Δικαιοσύνη και η Εκκλησία.
Είναι ανήκουστο η ηγεσία της Δικαιοσύνης να προτρέπει τους συγγενείς των θυμάτων, να πάνε στην εκκλησία για να παρηγορηθούν.
Είναι ανήκουστο η Εκκλησία να καλεί τους συγγενείς των θυμάτων να κλάψουν βουβά τους νεκρούς τους.
Υπάρχει τόσο πολύ σαπίλα και αναλγησία σε αυτή την τρομακτική υπόθεση που μεγαλώνει και πολλαπλασιάζει το μέγεθος του εγκλήματος που συντελέστηκε στα Τέμπη, μη αφήνοντας κανένα αδιάφορο.
‘Η σχεδόν κανένα γιατί είδαμε πως στις εθνικές εκλογές το έγκλημα ξεχάστηκε και για λίγες θεσούλες ψηφίστηκαν και εξασφάλισαν το ακαταδίωκτο άτομα που θα έπρεπε να είναι αυτή τη στιγμή στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Είδαμε να κερδίζουν ξανά την εξουσία εκείνοι που βιάστηκαν να μπαζώσουν τον τόπο του εγκλήματος και σήμερα με προσποιητή θλίψη στέλνουν μηνύματα για την επέτειο του θανάτου των 57 συνανθρώπων μας.
