Έχεις κύριε θέμα πραγματικά κατεπείγον; Συζήτησε το με τον Δήμαρχο ή τον πρόεδρο. Κι αν όντως είναι κατεπείγον ας έρθει στο Σώμα. Αν έχεις όμως ένα θέμα άνευ ουσίας που το καταθέτεις για να πεταχτεί η μπάλα στην εξέδρα, συζήτησε το στο καφενείο.
Έχουμε και λέμε…
Οι δημοτικές παρατάξεις … Ηράκλειο 3.7.5. (Γιάννης Κουράκης), Ηράκλειο Ενεργοί Πολίτες (Ηλίας Λυγερός), Συνεργασία για το Ηράκλειο (Ευριπίδης Κουκιαδάκης), συνΠΡΑΞΗ Δημοτών Ηρακλείου (Πέτρος Ινιωτάκης) και ΗράκλειOn Αξίζει (Βαγγελιώ Σχοιναράκη) που έχουν αποφασίσει να συνεργαστούν μεταξύ τους, κατέθεσαν αίτημα προς τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου αναφορικά με το άρθρο 42 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών.
Και τι λέει το άρθρο 42;
Ότι οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων της αντιπολίτευσης δεν έχουν το δικαίωμα να εγείρουν κατεπείγοντα θέματα προ ημερήσιας διάταξης, παρά μόνο αν το συμφωνήσουν με το Δήμαρχο ή τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου.
Μάλιστα ισχυρίζονται πως μετά από συνεχείς αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι οι ρυθμίσεις νόμων μετά τις εκλογές του 2019 παραβιάζουν τις αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, της ισότητας των όρων κ.λπ.
Να μιλήσουμε ειλικρινά και για μία φορά ανοικτά;
Ας μιλήσουμε: Κατ’ αρχάς σωστή η παρατήρηση των πέντε παρατάξεων. Ασφαλώς και ο κάθε επικεφαλής οφείλει να έχει δικαίωμα ανάδειξης κατεπειγόντων θεμάτων.
Αλλά… ο νομοθέτης άραγε είναι χαζός; Ή μήπως αυταρχικός και ξύπνησε μια μέρα με … κέφια νομοθετικά; Ασφαλώς και όχι! Έχει υπόψη του το … «δεδικασμένο».
Όπου συνήθως, ο κάθε επικεφαλής παράταξης έφερνε ως «κατεπείγον» μέσα στο Σώμα, θέμα που είτε ήταν άνευ ουσίας, είτε εξυπηρετούσε κομματικά συμφέρονται, είτε είχε στόχο να καθυστερήσει εσκεμμένα το Δημοτικό Συμβούλιο. Διαχρονικά και σε όλους τους Δήμους συνέβαιναν και συμβαίνουν αυτά.
Οι ίδιοι λοιπόν οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων της κάθε αντιπολίτευσης κάνουν διαχρονικά και παραδοσιακά κατάχρηση των δικαιωμάτων που τους δίνει ο νομοθέτης. Τώρα που ο νομοθέτης έρχεται να το ρυθμίσει αυτό και να βάλει ως παράμετρο την κρίση του προέδρου ή του δημάρχου για το αν το θέμα είναι όντως κατεπείγον ή όχι, αρχίζουν να θυμούνται «ισότητες όρων», «ελεύθερη κι ανόθευτη εκδήλωση λαϊκού φρονήματος» και λοιπά;
Ας είμαστε για μία φορά ειλικρινείς απέναντι σε όλους. Αν οι επικεφαλής (οι όποιοι επικεφαλής) έκαναν άσκηση του νόμιμου δικαιώματος τους για θέματα πραγματικά κατεπείγοντα, ίσως να μην είχαμε φθάσει σε αυτό το σημείο.
Το οποίο ποιο είναι; Έχεις κύριε θέμα πραγματικά κατεπείγον; Συζήτησε το με τον Δήμαρχο ή τον πρόεδρο. Κι αν όντως είναι κατεπείγον ας έρθει στο Σώμα.
Αν έχεις όμως ένα θέμα άνευ ουσίας που το καταθέτεις για να πεταχτεί η μπάλα στην εξέδρα, συζήτησε το στο καφενείο.
Δεν είναι κακό για μία και μόνη φορά τα πράγματα να ειπωθούν ως έχουν.
