Πως όμως να χωρέσει ο βιασμός ανηλίκων μέσα στο μυαλό μου; Πως να χωρέσει η λέξη “ελεύθερος” για κάποιον που καταδικάστηκε για δυο βιασμούς, έστω και μέχρι την εκδίκαση της έφεσης;
Πάντα πίστευα ότι το δικαστικό σύστημα είναι ένας ισχυρός κρατικός μηχανισμός, όπου μπορεί να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα κατα το δοκούν. Ήξερα ότι επί της ουσίας ποτέ δεν υπήρξε αμερόληπτος και αναλόγως το κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό υπόβαθρο κάποιου, θα είχε και την ανάλογη αντιμετώπιση.
- Πως όμως να χωρέσει ο βιασμός ανηλίκων μέσα στο μυαλό μου;
- Πως να χωρέσει η λέξη “ελεύθερος” για κάποιον που καταδικάστηκε για δυο βιασμούς, έστω και μέχρι την εκδίκαση της έφεσης;
- Πως να χωρέσει στο μυαλό μου ότι ένας άνθρωπος με κατηγορία (δεν έχει καταδικαστεί ακόμα) για ρίψη μπογιάς στην Βουλή, έχει ακριβώς τους ίδιους περιοριστικούς όρους εδώ και τρία χρόνια (παρουσία στο αστυνομικό τμήμα μια φορά το μήνα, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και 30.000 ευρώ εγγύηση) με κάποιον που βίαζε ανήλικα !?!?
Θα μου πεις τους βιαστές τους λένε Λιγνάδη ή Φιλιππίδη, ανήκουν στο λόμπι των αρίστων και έχουν φιλικές σχέσεις με κυβερνητικά στελέχη.
Δεν τους λένε Γιώργο Καλαϊτζίδη που πετάει μπογιές και είναι μέλος του Ρουβίκωνα.
Η δικαιοσύνη…
Αυτή που καλώς καταδικάζει σε 7 χρόνια κάθειρξη ανθρώπους που τρώνε από τα κοινωνικά συσσίτια, καθώς εμπορεύτηκαν ένα κιλό κοκαΐνης με αντάλλαγμα 2000 ευρώ.. αλλά παραμένει πιόνι ισχυρών ναρκεμπόρων. Βλέπεις αυτοί είναι πολύ ισχυροί...
Ναρκεμπόρων, γνωστών αγνώστων, (με συγχωρείτε ξέχασα.. αυτοί είναι τα μέλη του Ρουβίκωνα..) με τάνκερ 2,1 τόνων ηρωίνης που κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ελεύθεροι ενώ μάρτυρες της συγκεκριμένης υπόθεσης πεθαίνουν κινηματογραφικά ο ένας πίσω απ’ τον άλλο, ενώ οι δικαστές που ορίζονται για την εκδίκαση της μεταναστεύουν σε άλλες ηπείρους η παραιτούνται, χωρίς να γίνεται καν ουσιαστική έρευνα. Στα πόσα χρόνια παραγράφονται αυτά τα αδικήματα είπαμε;
Μια λαϊκή ρήση λέει ότι όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες και το αίσθημα της αδικίας είναι αρχέγονο.
Στο πάρκο ένας μπατίρης μου ζάλιζε τ’ αυτιά
πως ήσουν τράπουλα σημαδεμένη
Στους τέσσερις ανέμους σκορπίσαν τα χαρτιά
πού να σε ψάξω χώρα μου χαμένη
Στον ώμο το δισάκι μου σε σας ξαναγυρνώ
φωτιά νερό αέρα μου και χώμα
Δε βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό
δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα
