Καλές οι προσωπικές απόψεις μέσα σ’ ένα κόμμα, μαρτυρούν και το δημοκρατικό χαρακτήρα του, αλλά εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μάθουν πότε είναι το σωστό timing για να τις εκφράζουν…
Να υποθέσουμε πως οι κύριοι Παπαδημούλης και Ξανθός από το ΣΥΡΙΖΑ που αμφισβήτησαν με τα λεγόμενα τους την συνέχιση της παρουσίας Τσίπρα στο τιμόνι του κόμματος έχουν υπόψην κάποιο άλλο πρόσωπο που θα μπορούσε να καλύψει το κενό.
Βέβαια τόσο καιρό εμείς δεν είδαμε κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να βγαίνει μπροστά και να έχει τα προσόντα όχι μόνο να γίνει αρχηγός του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά κυρίως να μπορεί να πείσει ψηφοφόρους να επιλέξουν την Αριστερά με καλά ποσοστά για να μην επιστρέψει στο 3-4%.
Αντίθετα είδαμε έναν Τσίπρα να προσπαθεί μόνος του να διορθώσει τα αδιόρθωτα που το κάθε στέλεχος έβγαινε κι έλεγε σε κανάλια και εφημερίδες προκαλώντας προβλήματα στο δρόμο προς τις κάλπες.
Σαφώς κι ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την ήττα αναλογεί και στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, όμως στην παρούσα φάση, κακά τα ψέματα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει εναλλακτική.
Αν μια φορά ήταν λάθος η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21ης Μαΐου άλλο τόσο, κι ακόμα μεγαλύτερο είναι, τα ίδια τα στελέχη του ενόψει των κρίσιμων δεύτερων εκλογών της 25ης Ιουνίου να θέτουν θέμα ηγεσίας.
Αν έχουν κάποιοι την αυταπάτη πως με αυτό τον τρόπο θα συσπειρωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν μεγάλο λάθος γιατί ως γνωστόν ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν τις τελευταίες τετραετίες και άτομα που ανήκουν στο χώρο του κέντρου και δεν είναι αμιγώς αριστεροί. Εύκολα λοιπόν όλοι αυτοί μπορούν να φύγουν (ήδη άρχισαν να φεύγουν) και να μετακινηθούν σε άλλο κόμμα κοντά στο κέντρο.
Καλές οι προσωπικές απόψεις μέσα σ’ ένα κόμμα, μαρτυρούν και το δημοκρατικό χαρακτήρα του, αλλά εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μάθουν πότε είναι το σωστό timing για να τις εκφράζουν.
