Δυστυχώς οι μήνες που απομένουν ως τις Ευρωκλογές είναι λίγοι για να κλείσουν οι πληγές στον ΣΥΡΙΖΑ και η προοπτική νέας διάσπασης θα απομακρύνει τους ψηφοφόρους…
Τελείωσε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, έκλεισε και το θέμα των εκ νέου εσωκομματικών εκλογών για ανάδειξη προέδρου αλλά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένει ένα καζάνι που σιγοβράζει.
Πρόσωπα που είναι έτοιμα να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια του Στέφανου Κασσελάκη να δημιουργήσει ένα ενιαίο κόμμα κι όχι μια σύνθεση συνιστωσών δόξα το θεό ήλθαν στο προσκήνιο πολλά το τελευταίο διάστημα.
Δυστυχώς οι μήνες που απομένουν ως τις Ευρωκλογές είναι λίγοι για να κλείσουν οι πληγές, εξάλλου είμαστε σίγουροι πως τα πρόσωπα αυτά δεν θα επιτρέψουν την επούλωση τους.
Είναι σχεδόν βέβαιο πως τις Ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτή την εικόνα που του δημιουργούν εκείνοι που δήθεν νοιάζονται για την πρόοδο του, δεν θα εξασφαλίσει ένα καλό αποτέλεσμα, οπότε θα επιστρέψει στο σημείο μηδέν της αμφισβήτησης του προέδρου του.
Και τότε θα έχουμε μια ακόμα διάσπαση. Μακροπρόθεσμα αυτή ίσως και να είναι καλή εξέλιξη για να απαλλαγεί από κάθε είδους βαρίδια που νομίζουν πως δημοκρατία είναι οι ατέρμονες και χωρίς αντίκρισμα στην κοινωνία συζητήσεις κι όχι το να ανταποκριθούν στο ρόλο που τους έταξαν οι πολλές χιλιάδες ψηφοφόρων τους.
Βραχυπρόθεσμα όμως η προοπτική νέας διάσπασης θα απομακρύνει κι άλλους ψηφοφόρους από το ΣΥΡΙΖΑ δεδομένου του ότι ένα «κόμμα-καφενείο» δεν τους εκφράζει.
Θα χρειαστεί πάλι χρόνος πολύς για να σταθεί το κόμμα στα πόδια του κι αυτό δεν θα είναι μόνο μια αρνητική εξέλιξη για το ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά αλλά συνολικά για την ελληνική κοινωνία που χρειάζεται αντιπολιτευτικές φωνές απέναντι στο καθεστώς Μητσοτάκη και μια ομάδα ικανή να διεκδικήσει αργότερα την εξουσία βάζοντας τέλος στις αντιλαϊκές πολιτικές του.
