Δεν είναι ίδια όλα τα τρένα που ακούτε το τελευταίο διάστημα να περνούν σφυρίζοντας στον δημόσιο διάλογο. Το δόγμα «τρένο να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι» δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή πολιτική για το νησί.
Πολλά τρένα σφυρίζουν τελευταία στο όμορφο νησί μας.
Διαβάζω με ενδιαφέρον την ανοιχτή επιστολή του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Οδήγησης και Κυκλοφοριακής Αγωγής (ΠΣΕΟ), που πλέον συνδέει ευθέως την κατασκευή σιδηροδρόμου στην Κρήτη με την κατασκευή του νέου αεροδρομίου στο Καστέλλι.
Για πρώτη φόρα με τέτοια ευθύτητα και με τόσο σαφή επιλογή προτεραιοτήτων, ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο, μια πραγματικά βιώσιμη λύση και ευκαιρία για την κινητικότητα στο νησί, συνδέεται πολιτικά και επικοινωνιακά με ένα άλλο έργο το οποίο είναι εξαρχής λάθος, δεν έχει παρουσιάσει την παραμικρή μελέτη βιωσιμότητας και εν τέλει θα επιβαρύνει τους πολίτες της Κρήτης με υπέρογκο κόστος μετακίνησης.
Και ω του θαύματος, η συζήτηση για το τρένο έρχεται να «κουμπώσει» με το αεροδρόμιο.
Γράφει ο Σύλλογος στην ανοιχτή του επιστολή:
«Είναι καιρός να μιλήσουμε και να σχεδιάσουμε σιδηροδρομικά δίκτυα-μέσα σταθερής τροχιάς, ξεκινώντας από την σύνδεση του αεροδρομίου Καστελίου με το Ηράκλειο και τις ευρύτερες περιοχές, όπως την Ιεράπετρα, τον Άγιο Νικόλαο, την Ελούντα, την περιοχή της Μεσσαράς, και με προοπτική την κάλυψη ολόκληρης της Κρήτης».
Ορίζεται λοιπόν το νέο αεροδρόμιο ως ο «ομφαλός» της Κρήτης και από εκεί προτείνεται να ξεκινήσουμε ακτινωτά προς όλες τις κατευθύνσεις την ανάπτυξη σιδηροδρομικού δικτύου (αν και όποτε βρούμε τους πόρους).
Εκτός από το (πράγματι) επίκεντρο των σεισμών, το αεροδρόμιο μετατρέπεται και στο «επίκεντρο» όλου του νησιού.
Αυτή είναι μια υπέροχη πρόταση. Οχι όμως για τους πολίτες, αλλά για την ΤΕΡΝΑ και για την εταιρία που θα διαχειρίζεται το αεροδρόμιο.
Επίσης για αυτούς που προώθησαν ένα λάθος έργο κάνοντας πως δεν έβλεπαν ότι θα είναι πιο μακριά από το Ηράκλειο των 200.000 κατοίκων ακόμα και σε σχέση με τα αεροδρόμια μεγαλουπόλεων των 4 και 5 εκατομμυρίων, με πρώτη και καλύτερη (και πιο απογοητευτική) τη σύγκριση με το Ελ. Βενιζέλος στην Αθήνα.
Δείτε το αλλιώς: Αν τα επόμενα 20 χρόνια (για να είμαστε ρεαλιστές) δαπανηθούν κάποιοι δημόσιοι πόροι για την κατασκευή τρένου, αυτοί προτείνεται να αφιερωθούν στην εξυπηρέτηση του αεροδρομίου;
Αν το αεροδρόμιο χρειάζεται οπωσδήποτε τρένο γιατί δεν ήταν στον αρχικό «μεγαλόπνοο» σχεδιασμό;
(Τώρα βέβαια θα μου πείτε, εδώ δεν ήταν ο αγωγός καυσίμων και θα χρειαστεί να πηγαινοφέρνουμε βυτιοφόρα καθημερινά από τα Λινοπεράματα, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση).
Μας απασχολεί πώς θα πηγαίνουν οι τουρίστες από το αεροδρόμιο στο Ηράκλειο και από το αεροδρόμιο στη Μεσαρά (πόσοι άραγε;) και όχι η εξυπηρέτηση των χιλιάδων κατοίκων του νησιού (μαζί τους και οι τουρίστες) και φυσικά των εμπορικών μεταφορών που πραγματοποιούνται από τη μία άκρη ως την άλλη;
Είναι δυνατόν να μας ενδιαφέρει το 20% των μετακινήσεων (κατά κύριο λόγο τουριστών) έναντι του 80% των πραγματικών αναγκών μετακίνησης των κατοίκων και των αγαθών στο νησί;
Ακόμα όμως και για τους τουρίστες, μας ενδιαφέρει η πρώτη και η τελευταία μετακίνηση (άφιξη / αναχώρηση) και μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα όλες οι άλλες διαδρομές που θα κάνει ο επισκέπτης στην Κρήτη;
Το αποκαλυπτικό στοιχείο που σωστά παρουσιάζει ο Σύλλογος Εκπαιδευτών, ότι δηλαδή «1300 θάνατοι από οδικά τροχαία συμβάντα αντιστοιχούν σε ένα (1) θάνατο από σιδηροδρομικά συμβάντα» έχει εφαρμογή πρωτίστως στη διαδρομή για το αεροδρόμιο και λιγότερο σε όλες τις υπόλοιπες διαδρομές;
Όσο για τους μόνιμους κατοίκους σκεφτείτε το λίγο. Αν η δουλειά σας δεν συνδέεται άμεσα με το αεροδρόμιο, πόσες φορές μέσα στον χρόνο θα χρειαστεί να πάτε από το Ηράκλειο στο Καστέλλι και πόσες π.χ. στα Χανιά, στο Ρέθυμνο ή στον Αγιο Νικόλαο;
Τέλος, για τις εμπορικές μεταφορές οι συγκρίσεις είναι συντριπτικές.
Το αεροδρόμιο δεν θα έχει εμπορικό χαρακτήρα (μη λέμε τα αυτονόητα ξανά, δεν θα είναι ούτε Hub, ούτε transit προορισμός όπως διαφήμιζαν κάποιοι πονηροί) και όλη η διακίνηση προϊόντων από και προς την Κρήτη όπως και εντός του νησιού θα συνεχίσει να γίνεται με πλωτά και χερσαία μέσα.
Πόση οικονομία θα κάναμε αν γίνονταν αυτές οι μεταφορές με τρένο;
Εκτός αν έχετε πιστέψει τον πρώην δήμαρχο Αρκαλοχωρίου που υπόσχονταν στους αγρότες ότι οι ντομάτες και τα αγγούρια θα φεύγουν αεροπορικώς για τις αγορές της Ευρώπης. (Αν ήταν φτηνότερο θα συνέβαινε και σήμερα από το «Ν. Καζαντζάκης»).
Δεν καταλογίζω πονηρές προθέσεις ούτε στον Σύλλογο των Εκπαιδευτών ούτε σε πολιτικούς εκπροσώπους (όπως π.χ. ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χάρης Μαμουλάκης), που συνδέουν πια άμεσα το τρένο με το νέο αεροδρόμιο.
Νομίζω πως μάλλον άθελά τους χαραμίζουν όποια κουβέντα μπορούσε δυνητικά να αναπτυχθεί κάνοντας ένα τεράστιο δώρο στην ΤΕΡΝΑ και σε όσους πεισματικά επέμεναν να φυτέψουν το αεροδρόμιο στον κάμπο της Πεδιάδας υπηρετώντας και αντίστοιχα σχέδια αξιοποίησης για το παραλιακό «φιλέτο» του υπάρχοντος αεροδρομίου «Ν. Καζαντζάκης».
Από τους πρώτους που τα τελευταία χρόνια έβαλαν σε σοβαρές βάσεις το θέμα του τρένου στο νησί, ήταν ο πρώην δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας, που όταν τα έλεγε (και μάλιστα ενώπιον πρωθυπουργών) κάποιοι κρυφογελούσαν ειρωνικά. Είδε όμως από νωρίς την ανάγκη εξυπηρέτησης όλων των πολιτών.
Εξάλλου και στα Χανιά η σύνδεση του αεροδρομίου με τον ΒΟΑΚ είναι κάκιστη αλλά δεν σκέφτηκε κανείς να χαραμίσει πόρους για να κάνει τρένο μέχρι το Ακρωτήρι…
Ομοίως και ο Γιάνης Βαρουφάκης, (ο μόνος από τους πολιτικούς αρχηγούς) έχει θέσει το θέμα εδώ και χρόνια μιλώντας όμως και εκείνος για τρένο για τους πολίτες και όχι για τους εργολάβους.
Θα ρωτήσει ίσως κάποιος: Αν όμως γίνει τελικά το νέο αεροδρόμιο θα πρέπει ειδικά αυτό να εξαιρεθεί από τον σιδηροδρομικό σχεδιασμό; Ασφαλώς όχι. Εξάλλου και ο Τ. Βάμβουκας δεν το εξαιρεί, ούτε άλλοι που έχουν πάρει δημόσια θέση για το τρένο στην Κρήτη όπως πρόσφατα ο πρώην βουλευτής Φραγκίσκος Παρασύρης (αλίμονο, εξάλλου από το κόμμα του ξεκίνησε η ιδέα για την καταστροφή στην Πεδιάδα).
Και φυσικά ο δήμαρχος Μινώα Πεδιάδας Μ. Φραγκάκης που αν και θεσμικά τον πέταξαν έξω από το ΔΣ της εταιρίας διαχείρισης του αεροδρομίου έχει κάθε λόγο να διεκδικεί τρένο ως εναλλακτικό μέσο μετακίνησης για τους κατοίκους του Δήμου του (εκλογές έρχονται εξάλλου).
Όλα όμως είναι θέμα προτεραιοτήτων.
Το νέο αεροδρόμιο ήρθε να δημιουργήσει από το πουθενά ένα πρόβλημα μετακινήσεων την ώρα που το Ηράκλειο έχει αερολιμένα που μπορεί να επεκταθεί με ασφάλεια.
Αντίθετα οι ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών ΟΛΗΣ της Κρήτης, ο βαρύς φόρος αίματος και το διαρκώς αυξανόμενο μεταφορικό κόστος είναι εκεί επί δεκαετίες.
Δεν μπορούν να παρακαμφθούν για να εξυπηρετηθούν και πάλι οι ανάγκες των επενδυτών στη βάση μιας ούτως ή άλλως λανθασμένης πολιτικής επιλογής.
Δεν είναι λοιπόν ίδια όλα τα τρένα που ακούτε το τελευταίο διάστημα να περνούν σφυρίζοντας στον δημόσιο διάλογο. Το δόγμα «τρένο να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι» δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή πολιτική για το νησί.
