Ποιο ήταν το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο βουλευτής του ΜεΡΑ25 Κλέων Γεωργιάδης για να μας τονίσει τις “διαφορές” Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη;
Η διαφορά Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη με παράδειγμα:
Έστω ότι έχουμε 2 βασανιστές ο μεν Κ. Μητσοτάκης θα μας βασανίσει με σθένος ενώ ο Α. Τσίπρας με βαριά καρδιά. Το ζήτημα δεν είναι να διαλέξουμε βασανιστή αλλά να ξεφύγουμε από το βασανιστήριο.
Και για να σας προλάβω τα δύο αυτά κόμματα συμπορεύτηκαν στα εξής: παραχώρηση του Ελληνικού στον Λάτση, των Σκουριών στην El Dorado Gold, των ναυπηγείων της Ελευσίνας στην ΟΝΕΧ, τη θέσπιση φόρων κατανάλωσης στην ενέργεια, το 600άρι και ΠΆΡΑ ΠΟΛΛΆ άλλα.
Καλό το παράδειγμα Κλέωνα… το θέμα είναι όμως αλλού και συγκεκριμένα στο πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από το βασανιστήριο;
Η εύκολη βέβαια απάντηση για να ξεφύγουμε τουλάχιστον από τους βασανιστές είναι να ακολουθήσουμε το γνωστό μότο του ΚΚΕ “ο λαός σώζει τον λαό”. Αλλά ούτε και σε αυτή την περίπτωση ξέρω αν τελικώς μπορέσουμε να ξεφύγουμε από το βασανιστήριο.
Και βέβαια υπάρχει και το άλλο ερώτημα…
Και αν τελικά μας αρέσει το “βασανιστήριο” γιατί πολύ απλά το έχουμε συνηθίσει;
Και απλά “αρεσκόμαστε” στην αλλαγή των βασανιστών μόνο και μόνο για να διατηρούμε την ψευδαίσθηση της “ελευθερίας” και των “επιλογών”.
Θεωρώ πως ως κοινωνία και ως λαός έχει ποτίσει μέσα μας η αντίληψη ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ακολουθούμε τυφλά το δόγμα ΤΙΝΑ. Όπου ΤΙΝΑ είναι το… αμφιλεγόμενο δόγμα -τσιτάτο- της Μαργαρίτας Θάτσερ “there is no alternative” ότι τρόπον τινά δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην παγκοσμιοποίηση, στην ελεύθερη οικονομία, στην νεοφιλελέρα. Ο όρος διαδόθηκε στην Ελλάδα με αφορμή τα τρία μνημόνια που υπεγράφησαν διαδοχικά, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση Γ.Α.Π.
Οπότε παιδιά μήπως πρέπει πρώτα όλοι να συνειδητοποιήσουμε πρώτα και κύρια ότι μπροστά μας έχουμε ένα βασανιστήριο;
Διότι το να παραδεχόμαστε απλά πως όλοι είναι βασανιστές σε μια λογική επέκταση του γνωστού αφηγήματος “όλοι το ίδιο είναι” δεν προσφέρει κάτι γενικότερα, ίσα ίσα που μάλλον παρατείνει το ίδιο το βασανιστήριο.
Και anyway αν ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας είναι οι βασανιστές, ποια είναι η τρίτη επιλογή που δεν είναι βασανιστής; Υπάρχει;
Και αν αυτή δεν υπάρχει πως εμείς θα την δημιουργήσουμε; Και πως είμαστε σίγουροι ότι αν την δημιουργήσουμε δεν θα καταλήξει όπως ο Τσίπρας που τελικώς συμβιβάστηκε κατά κάποιο τρόπο;
Μπέρδεμα η φάση Κλέωνα και μας βλέπω και πάλι, να ακολουθούμε την δοκιμασμένη μέθοδο επιλογής “το μη χείρον βέλτιστον”…
