Υπάρχει μεθοδευμένη υποβάθμιση του Νοσοκομείου Ιεράπετρας; Είναι η κατάσταση όπως φαίνεται ή όχι;
Διαβάζοντας τόσο καιρό διάφορα δημοσιεύματα για τα νοσοκομεία στο Λασίθι και, κυρίως για αυτά του Αγίου Νικολάου και της Ιεράπετρας, σκεφτήκαμε και εμείς να φορέσουμε το κοστούμι της “ερευνητικής δημοσιογραφίας” και να κάνουμε ένα “ντου” για να διαπιστώσουμε με τα δικά μας μάτια και αυτιά τι ακριβώς συμβαίνει εκεί.
Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από Ιεράπετρα μήπως και καταφέρναμε να το συνδυάσουμε και με κανένα μπάνιο στα παράλια της Νότιας Κρήτης που τόσο μας αρέσουν.
Μπαίνοντας στην Ιεράπετρα ψάχναμε να βρούμε το Νοσοκομείο με την παραδοσιακή μέθοδο… “ρωτώντας πας στην πόλη”… μόνο που δεν συναντήσαμε κάποιον για να ρωτήσουμε. Μόνο τουρίστες είδαμε να κυκλοφορούν. Δεν συναντήσαμε όμως ούτε μια ταμπέλα σήμανσης που να δείχνει την κατεύθυνση για το νοσοκομείο. Ούτε μια. Μα είναι δυνατόν να μην υπάρχει ούτε μια ταμπέλα που να δείχνει προς τα που είναι το νοσοκομείο της πόλης; Τουλάχιστον εγώ δεν συνάντησα ούτε μια. Υπάρχουν και είναι κρυμμένες; Δεν ξέρω…
Προτείνουμε πάντως στην δημοτική Αρχή Ιεράπετρας σε περίπτωση που δεν γνωρίζει από ταμπέλες να ρωτήσει εδώ στο Ηράκλειο τον τύπο που έβαζε τις πινακίδες για Προφήτη Ηλία. Βασικά δεν έβαζε απλά, γέμισε όλο το Ηράκλειο με τέτοιες πινακίδες. Έτσι, όπου και να βρεθείς στο Ηράκλειο, μια πόλη 200.000+, κατοίκων βρίσκεις άνετα τον δρόμο σου για τον Προφήτη Ηλία. Και εντάξει για τον Προφήτη Ηλία…δεν ξέρω, αλλά ίσως μια πινακίδα ή και περισσότερες που να δείχνουν προς τα πού είναι το νοσοκομείο της πόλης ίσως και να είναι πιο χρήσιμες. Εξάλλου, στην περίπτωση της Ιεράπετρας μιλάμε και για μια περιοχή τουριστική με ό,τι αυτό σημαίνει…
Η επόμενη μέθοδος για να βρω το νοσοκομείο… google maps και βόλτα κανά δεκάλεπτο, ίσως και περισσότερο, στα στενά της Ιεράπετρας. Ευτυχώς που χαίρω άκρας υγείας, διαφορετικά, αν είχα κάτι επείγον, θα είχα πεθάνει μέχρι να βρω το νοσοκομείο. Με τα σούρτα φέρτα βγήκα στον περιφερειακό Ιεράπετρας και τσουπ να μια μεγάλη νταμπέλα του Νοσοκομείου.
Ε, τελικά ακολουθώντας αυτή βρήκα το νοσοκομείο. Έμαθα μάλιστα πως αυτή είναι και φωτιζόμενη και έχει τοποθετηθεί πρόσφατα από την νέα διοίκηση του νοσοκομείου. Λεπτομέρεια θα μου πεις, σημαντική όμως. Η πρόσβαση σε ένα νοσοκομείο θα πρέπει να είναι γρήγορη και κυρίως εύκολη, από όλα τα σημεία της πόλης. Και φυσικά να υπάρχουν και αρκετές πινακίδες.
Αυτονόητα πράγματα δηλαδή. Βέβαια στην Ελλάδα που ζούμε ακόμα και τα αυτονόητα είναι ζητούμενα.
Επόμενο… μπαίνοντας πια μέσα στο νοσοκομείο διαπίστωσα πως επίσης δεν υπήρχαν ταμπελάκια που να σε καθοδηγούν προς τα διάφορα τμήματα του. Έμαθα πάντως πως έχει γίνει δουλειά και σε αυτό το θέμα και μάλιστα έχει δρομολογηθεί η τοποθέτηση ειδικών σημάνσεων. Μα καλά τόσα χρόνια που λειτουργούσε το νοσοκομείο δεν είχε σκεφτεί κάποιος να το κάνει αυτό;
Ψάχνοντας όμως για πινακίδες και σημάνσεις έπεσα σε μια πινακίδα με αρκετό ενδιαφέρον. Την βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία. Τι μας λέει αυτή η πινακίδα;
Ότι δαπανήθηκαν 200.000 ευρώ για 4 δωμάτια ιατρών εφημερίας. Αν το πάρουμε αναλογικά μιλάμε για 50.000 ευρώ ανά δωμάτιο. Εντωμεταξύ ακόμα και τώρα με 50.000 ευρώ και λίγο καλό ψάξιμο αγοράζεις και σπίτι (που λέει ο λόγος γιατί βλέπετε τι γίνεται και με τα ακίνητα κλπ).
Εντάξει κακό αυτό δεν είναι βέβαια σε καμία περίπτωση. Θέλουμε τους γιατρούς, ειδικά αυτούς που είναι σε εφημερία, ξεκούραστους και άνετους. Το έργο αυτό, όπως και πολλά ακόμα πιο σημαντικά έργα για το νοσοκομείο της Ιεράπετρας, είχαν γίνει επί διοικήσεως του νυν Διοικητή της 7ης ΥΠΕ.
Ελπίζουμε ο νέος “Δυπεάρχης” λοιπόν να δείξει την ίδια υποστήριξη και ευαισθησία απέναντι στους γιατρούς της υγειονομικής περιφέρειας της Κρήτης, τώρα ειδικά που κατέχει μια πιο σημαντική θέση ασφαλώς. Και τα προβλήματα που υπάρχουν είναι πολλά και απαιτητικά. Εμείς πάντως από την δική μας πλευρά θα πιέσουμε για λύσεις, πάντα όμως με την καλοπροαίρετη, αλλά αυστηρή κριτική μας.
Βέβαια, τότε που είχαν γίνει αυτά τα σπουδαία έργα για το νοσοκομείο της Ιεράπετρας ζούσαμε ακόμα στην εποχή των… παχέων αγελάδων που δέναμε τους σκύλους με τα λουκάνικα. Αχ… ωραίες εποχές, ε;
Μετά όμως ήρθαν και οι “επιπλοκές” των “παχέων αγελάδων” μαζί με κάτι μνημονιάκια. Για χάριν της περίφημης τότε δημοσιονομικής προσαρμογής χτυπήθηκαν και τα νοσοκομεία σε τέτοιο σημείο που την περίοδο 2010-2014 παρουσίαζαν πρακτικά μια εικόνα διάλυσης. Το 2012 μάλιστα το συγκεκριμένο νοσοκομείο έχασε και το αυτοδιοίκητο του. Ο κύριος Σόιμπλε μαζί με τους εγχώριους “Βάστα Σόιμπλε” δεν θεωρούσαν σωστό ένας νομός να έχει 3 μεγάλα νοσοκομεία (Αγίου Νικολάου, Ιεράπετρας, Σητείας);
Και από εκείνο το σημείο πρακτικά ξεκινούν και τα προβλήματα… Χωρίς χρήμα, με αρκετές ελλείψεις προσωπικού και ουσιαστικά με διοίκηση από το νοσοκομείο Αγίου Νικολάου, πώς μπορεί να λειτουργήσει ένα άλλο νοσοκομείο, αυτό της Ιεράπετρας;
Και υπό το φόβο, φόβος που υπάρχει φυσικά ακόμα και σήμερα, περικοπών και λουκέτων στα “γειτονικά” νοσοκομεία μπορεί να υπάρξει ομαλή λειτουργία;
Το σύστημα το ίδιο αναγκάζει το κεντρικό νοσοκομείο του Αγίου Νικολάου να λειτουργήσει ανταγωνιστικά έναντι των άλλων δύο, Σητείας και κυρίως Ιεράπετρας που βρίσκεται και πιο κοντά θεωρητικά.
Πόσο μάλλον αν και το νοσοκομείο Ιεράπετρας έχει χάσει από το 2012 το αυτοδιοίκητο του ελέω μνημονίων; Φαντάζομαι πως όλοι καταλαβαίνουμε το “conflict” συμφερόντων-καταστάσεων που δημιουργείται, σωστά;
Για έλα όμως που οι πολίτες και ειδικά οι τραυματισμένοι πολίτες αυτά δεν τα λογαριάζουν καθόλου. Και μιλάμε για ένα νοσοκομείο… το μόνο στην νοτιοανατολική Κρήτη που καλύπτει μια πάρα πολύ μεγάλη περιφέρεια με κατοίκους που ξεπερνούν τους 50.000 και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες τα νούμερα αυτά ανεβαίνουν ακόμα περισσότερο λόγω του τουρισμού.
Και μιλάμε επίσης και για μια Περιφερειακή Ενότητα της Κρήτης με ένα οδικό δίκτυο… γεμάτο παγίδες και επικίνδυνα σημεία. Μπορούν όλα τα περιστατικά να κατευθύνονται σε ένα μόνο νοσοκομείο, αυτό του Αγίου Νικολάου; Ξεκάθαρα όχι.
Χρειάζονται λοιπόν και τα άλλα δύο νοσοκομεία και μάλιστα αναβαθμισμένα και πλήρως λειτουργικά. Και μιας και μιλάμε και για τουριστικές περιοχές, θα πρέπει να θυμίζουν κατ’ ελάχιστον και κάτι από Ευρώπη. Μην παραβλέπουμε και το γεγονός ότι εκτός από το κλασικό μοντέλο τουρισμού “ήλιος – θάλασσα – χαλάρωση” τελευταία έχει αρχίσει να αναπτύσσεται και ο ιατρικός τουρισμός.
Επιστρέφουμε στους πολίτες όμως και σ’ αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρω ένα περιστατικό τροχαίου ατυχήματος μιας εκπαιδευτικού. Το περιστατικό αυτό ήταν καθοριστικό γεγονός για εμάς στο Cretanews ώστε να στρέψουμε τα βλέμματα μας προς το νοσοκομείο της Ιεράπετρας και να ψάξουμε το τι ακριβώς συμβαίνει εκεί.
Η κοπέλα αυτή λίγες ημέρες μετά το ατύχημα της ανέβασε στα social μια πραγματικά συγκλονιστική ανάρτηση με την οποία ουσιαστικά θίγει τέσσερα βασικά ζητήματα. Πρώτον την κακή κατάσταση του οδικού δικτύου της Κρήτης, δεύτερον τα “πετσά – κάγκουρες” της ασφάλτου που παίζουν fast & furious στον ΒΟΑΚ, τρίτον το θέμα με τα κενά των εκπαιδευτικών στην Κρήτη και την ανάγκη μετακίνησης τους στις “άγονες” περιοχές της Κρήτης και τέταρτον το θέμα με τις καταγγελίες για μεθοδευμένη υποβάθμιση του νοσοκομείου της Ιεράπετρας. Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρη την ανάρτηση της (θα την βρείτε στο σύνδεσμο ΕΔΩ), ωστόσο εμείς τώρα θα μείνουμε στο συγκεκριμένο κομμάτι που αναφέρεται στο νοσοκομείο.
Πιο συγκεκριμένα, η εκπαιδευτικός αναφέρει:
“Καταρχήν να ευχαριστήσω το νοσοκομείο και ιδιαίτερα το ανθρώπινο δυναμικό του, την άμεση μεταφορά στο νοσοκομείο από το ΕΚΑΒ αλλά και την φροντίδα του προσωπικού που προσπαθεί να ανταπεξέλθει πάρα τις δύσκολες συνθήκες εργασίας του. Το γεγονός ότι ενώ διαθέτει ένα σύγχρονο αξονικό τομογράφο δεν χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές λόγω έλλειψη ειδικού προσωπικού. Η λειτουργία του την συγκεκριμένη μέρα ήταν καθοριστική γιατί διέγνωσε τα κατάγματα στην σπονδυλική μου στήλη…. Πάρα τις καταγγελίες για μεθοδευμένη υποβάθμιση του και τα κτηριακά προβλήματα του το νοσοκομείο Ιεράπετρας, το μοναδικό στο νότο της Κρήτης, βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο και παίζει καθοριστικό ρόλο στο νομό όπου έχει ένα άθλιο οδικό δίκτυο και μια ιδιαίτερη γεωγραφική και εδαφική ποικιλομορφία….”
Αυτό το περιστατικό μας θύμισε και ένα άλλο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ στο cretanews: Ποιος φταίει πάλι για το PET Scan ;
Γιατί όμως, ενώ υπάρχει ένα τόσο υπερσύγχρονο μηχάνημα σε ένα περιφερειακό μικρό νοσοκομείο, δεν λειτουργεί;
Η έλλειψη προσωπικού ασφαλώς και είναι ζήτημα. Ζήτημα που γίνεται ακόμα δυσκολότερο όταν και αυτές οι ελλείψεις περνάνε από έγκριση άλλου, “ανταγωνιστικού” νοσοκομείου πριν καταλήξουν στην 7η ΥΠΕ. Από την άλλη όμως όταν και το υπάρχον προσωπικό πηγαίνει μερικούς μήνες στο Γ.Ν. Αγίου Νικολάου για εκπαίδευση και μετά όταν το μηχάνημα είναι έτοιμο προς χρήση χτυπάει παραίτηση δημιουργείται θέμα. Μας ενδιαφέρει; Και ναι και όχι. Σημασία έχει όμως πάντα η ουσία.
Το πώς δηλαδή θα εξυπηρετηθεί ο πολίτης και ο ασθενής που έχει ανάγκη το μηχάνημα. Πόσο μάλλον αν μιλάμε και για έκτακτα περιστατικά όπως αυτό που διαβάσατε στην ανάρτηση της εκπαιδευτικού με το τροχαίο ατύχημα.
Και κάπως έτσι μπαίνουμε στον Γολγοθά του συστήματος…
Μάθαμε ότι οι διαδικασίες προμήθειας του αξονικού τομογράφου είχαν δρομολογηθεί από το 2018. Λίγο αργότερα κατά την διαδικασία διακήρυξης του διαγωνισμού έγινε βεβιασμένη επιλογή του χώρου τοποθέτησης του Αξονικού Τομογράφου, διότι έπρεπε να τρέξουν οι διαδικασίες, οι ημερομηνίες και φυσικά υπήρχε και ο κίνδυνος να χαθεί η χρηματοδότηση. Μπορεί κάποιος να πει κάτι αρνητικό για αυτό; Γνωρίζοντας τα πλοκάμια της ελληνικής γραφειοκρατίας και τα μονοπάτια του ελληνικού δημοσίου σαφώς και όχι…
Για έλα όμως που μετά την επιλογή του ανάδοχου σε ειδική αυτοψία του χώρου ο εκπρόσωπος της εταιρίας ανέφερε πως ο Αξονικός Τομογράφος χωράει οριακά στον χώρο που αρχικά είχε επιλεχθεί.
Πράγμα βέβαια που φαινόταν από χιλιόμετρα δια γυμνού οφθαλμού χωρίς καν μέτρηση και από έναν αδαή για τέτοια ζητήματα.
Στον αρχικό χώρο δεν υπήρχε καν πρόβλεψη επαρκούς χώρου για ειδικές καμπίνες για τον τεχνολόγο που θα χειριζόταν τον μηχάνημα, αλλά και δεύτερη για το ιατρικό προσωπικό που θα έκανε την διάγνωση. Υπήρχε επίσης πρόβλημα στο θέμα της εύκολης και λειτουργικής πρόσβασης.
Αυτό, συν το γεγονός ότι μέχρι εκείνη την στιγμή πρακτικά είχαμε ένα νοσοκομείο με λανθασμένη οργάνωση και χρήση των διαφόρων χώρων εργονομικά και λειτουργικά, ανάγκασε την νυν διοίκηση σε αλλαγή του χωροταξικού για την καλύτερη αξιοποίηση των χώρων και προσαρμογή τους σε ένα χωροταξικό σχεδιασμό που θα μπορούσε επιτέλους να εξυπηρετήσει ένα σύγχρονο και με προοπτικές αναβάθμισης νοσοκομείο. Και όλα αυτά λίγο πριν αρχίσει και η πανδημία. Ε, μετά ήρθε και η πανδημία και έδεσε το γλυκό.
Εντυπωσιακό και το γεγονός ότι όταν όλη η Ευρώπη αναζητούσε αναπνευστήρες, στο νοσοκομείο της Ιεράπετρας υπήρχαν και μάλιστα ήταν κλειδωμένοι σε… κρυφό δωμάτιο που βρέθηκε τυχαία. Μαζί και οι αναπνευστήρες. Το κλειδί άφαντο και για αυτό η πόρτα αναγκαστικά παραβιάστηκε…
Βάλε μέτρα covid, βάλε κλινικές covid, βάλε θάλαμο διασωλήνωσης, βάλε θαλάμους ΜΑΦ/Covid, βάλε εμβολιαστικά, βάλε, βάλε, βάλε…
Και όλα αυτά σε ένα νοσοκομείο που κτιριακά και χωροταξικά είχε τα θέματα του από πριν. Και βάλε βέβαια και το ελληνικό αθάνατο δημόσιο, τους φορείς και τους λειτουργούς του. Εκρηκτικό μίγμα που δεν θέλει και πολύ να σκάσει προφανώς. Σε ποιον αρέσει το ξεβόλεμα; Σε κανέναν.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος του προβλήματος οργάνωσης που υπήρχε αξίζει να αναφέρουμε πως το γραφείο συνταγογράφησης άλλαζε χώρο ακόμα και 4 φορές ανά εβδομάδα. Και άντε μετά εσύ αντιμετώπισε πανδημίες και covid και, και, και. Εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι δεν υπήρχε σωστή οργάνωση γραφείου υποδοχής – κινήσεων με πλήρη καταγραφή των περιστατικών.
Υπήρχε γραφείο προστασίας δικαιωμάτων ληπτών υπηρεσιών υγείας, ο δίαυλος επικοινωνίας πολίτη / φορέα που δεν λειτουργούσε. Δεν τηρούνταν προδιαγραφές στις προμήθειες υλικών και τροφίμων αλλά και στην παροχή των υπηρεσιών. Δεν υπήρχε σαφής οριοθέτηση χώρων εργασίας.
Άντε τώρα βάλε εσύ μια τάξη σε αυτό το μπάχαλο και κάνε το χωρίς να δημιουργηθούν εντάσεις. Αδύνατο μεν, αναγκαίο δε.
Παρόλα αυτά όμως εμείς είδαμε μια άψογη κλινική Covid, ΜΑΦ, θάλαμο διασωλήνωσης, χειρουργεία, Αξονικό Τομογράφο, νέο έξτρα καρδιολογικό, νέο οφθαλμογικό τμήμα με έξτρα χώρο για επείγοντα περιστατικά, δεύτερο γυναικολογικό, βελτίωση δικτύου οξυγόνου με δυνατότητα κάλυψης όλων των δυνατών χώρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια έκτακτη ανάγκη. Και όλα στην πένα.
Είδαμε επίσης και αρκετό εξοπλισμό στις κούτες του που περιμένει την ολοκλήρωση διαμόρφωσης των τελικών χώρων…
Μάθαμε πως παρά τα εμπόδια για απευθείας προμήθεια εξοπλισμού υπήρξαν ενέργειες για εξοπλισμό και 2ου ακτινολογικού με μηχανήματα ελαφρώς μεταχειρισμένα που το ΚΥ Αρκαλοχωρίου θα παρόπλιζε. Ενώ αντίστοιχα έγιναν ενέργειες και για την απόκτηση μαστογράφου επίσης ελαφρώς μεταχειρισμένου από τα Χανιά.
Αν αυτό δεν είναι εξοικονόμηση δημόσιων πόρων τότε τι μπορεί να είναι;
Και μάλιστα από μια διοίκηση που πρακτικά ανήκει στον χώρο του κυβερνώντος κόμματος το οποίο έχει κατηγορηθεί αρκετές φορές για απευθείας αναθέσεις στην αγορά εξοπλισμών. Και εδώ τώρα βλέπουμε στην συγκεκριμένη περίπτωση να συμβαίνει το εντελώς αντίθετο.
Εντυπωσιακό και το γεγονός ότι κατά την κοπή των δέντρων εντός του νοσοκομείου λόγω επικινδυνότητας για προληπτικούς λόγους, πολύ πριν να πέσει το πεύκο εδώ στο Ηράκλειο, αλλά και για την εξυπηρέτηση λειτουργικών αναγκών (εμβολιαστικό, αναμονή εμβολιαστικού, εξωτερικός αυτόνομος διάδρομος προς κλινική covid, κλπ) είχε ζητηθεί από συνεργείο το ποσό των 26.000 ευρώ. Παρόλα αυτά τελικά η κοπή έγινε από εθελοντές.
Και μπορεί τώρα το νοσοκομείο να θυμίζει σε κάποιους χώρους εργοτάξιο, ωστόσο, όταν ο σχεδιασμός και οι αλλαγές/τροποποιήσεις χώρων είναι σε τόσο εκτεταμένη κλίμακα με σκοπό την πλήρη αναδιάρθρωση και χωροταξική αξιοποίηση των χώρων με εμπόδια από την έλλειψη του αυτοδιοίκητου με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την λήψη των αναγκαίων χρηματοδοτικών πόρων, όταν ακολουθείται το σκεπτικό της μέγιστης δυνατής αξιοποίησης εξοπλισμού και πόρων και όλα αυτά σε ένα εν λειτουργία νοσοκομείο και εν μέσω πανδημίας πραγματικά τι περιμένουμε να γίνει;
Και αλήθεια πόσο γρήγορα περιμένουμε να γίνουν όλα αυτά;
Μιλάμε για το ελληνικό δημόσιο εξάλλου, όπου απλά θυμίζω ότι η Περιφέρεια Κρήτης καταφέρνει να ασφαλτοστρώσει 78 μέτρα μιας μόνο λωρίδας κυκλοφορίας στον ΒΟΑΚ ανά ημέρα. Δείτε εδώ το σχετικό: 19 ημέρες για 1.500 μέτρα άσφαλτο;
Και τελικά εμείς ως πολίτες τι θέλουμε; Θέλουμε την αναβάθμιση των περιφερειακών μας νοσοκομείων;
Θέλουμε μήπως μόνοι μας να τα κάνουμε μπάχαλο ώστε τελικά να δημιουργηθεί η “ανάγκη” που θα έρθει μετά ο καλός ιδιωτικός τομέας να καλύψει, πανάκριβα φυσικά;
Απ΄ό,τι φαίνεται ήδη, αυτή η ανάγκη δημιουργείται στην Ιεράπετρα έπειτα και από την μεθοδευμένη υποβάθμιση του δημόσιου νοσοκομείου. Έχουν φτάσει ήδη στα αυτιά μας “φήμες” για δημιουργία ιδιωτικής πολυκλινικής στην περιοχή.
Το επίσης εντυπωσιακό είναι πως αυτή η μεθοδευμένη υποβάθμιση του νοσοκομείου σε συνδυασμό με την δημιουργία της ιδιωτικής πολυκλινικής “φορτώνεται” στην τρέχουσα διοίκηση του νοσοκομείου Ιεράπετρας. Πράγμα που εμείς δεν διαπιστώνουμε.
Μα σκεφτείτε το λίγο… είναι δυνατόν κάποιος να μεθοδεύει υποβάθμιση βάζοντας μπροστά του ένα εκτεταμένο πλάνο σχεδιασμού για την πλήρη αναβάθμιση του νοσοκομείου και την επάξια σύγκριση του με σύγχρονες και λειτουργικές δομές;
- Μήπως το κάνουν αυτό κάποιοι άλλοι πολύ έξυπνα επικοινωνιακά ή ακόμα και άθελα τους;
- Μήπως το κάνουν αυτό κάποιοι άλλοι για να δημιουργήσουν τις δικές τους εντυπώσεις στην τοπική κοινωνία της Ιεράπετρας;
- Ή μήπως αυτό συμβαίνει επειδή κάποιοι φοβούνται να ξεβολευτούν και αυτό τους δημιουργεί ανασφάλεια και λανθασμένη αντίληψη της κατάστασης;
- Και βέβαια μέσα σε όλο αυτό δεν θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες στην κεντρική διοίκηση του νοσοκομείου που πρακτικά βρίσκεται στον Άγιο Νικόλαο;
- Δεν πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες στην προηγούμενη διοίκηση της 7η ΥΠΕ που τόσους μήνες τηρούσε μια στάση Πόντιου Πιλάτου;
Η νέα διοίκηση της 7ης ΥΠΕ θυμίζω πως έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την Ιεράπετρα, οπότε δεν πρέπει σχετικά σύντομα να δρομολογήσει την απαραίτητη στήριξη στο νοσοκομείο Ιεράπετρας ώστε να ξεπεραστεί μια δύσκολη κατάσταση που φαίνεται πως υπάρχει εκεί;
Και δεν μιλάμε μόνο για την κάλυψη των ελλείψεων σε ιατρικό – νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, αλλά και την κάλυψη των αναγκαίων πόρων – διευκολύνσεων ώστε να υλοποιηθούν ομαλά και να ολοκληρωθούν τα έργα που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη αλλά και τα έργα που βρίσκονται στο πλάνο της διοίκησης του Γ.Ν.Ι. .
Ισχύει αλήθεια το γεγονός ότι η τρέχουσα δημοτική αρχή δημιούργησε θέμα στην τοποθέτηση box/οικίσκου εντός του προαύλιου χώρου του νοσοκομείου, χώρος ο οποίος προοριζόταν να καλύψει έκτακτες ανάγκες της πανδημίας;
Κλείνοντας έχω να πω πως… πρώτον δεν είναι όλοι ίδιοι ακόμα και όταν βρίσκονται και εκπροσωπούν τον ίδιο πολιτικό χώρο και δεύτερο και σημαντικότερο τα φαινόμενα μερικές φορές απατούν και δεν δείχνουν αυτό που πραγματικά μπορεί να συμβαίνει.
Το ξέρω ότι σας κούρασα με όλο αυτό το “πόνημα – σεντόνι”, υπόσχομαι όμως να συνεχίσω. Το θέμα φαίνεται πως έχει πολλά επεισόδια ακόμα. Και εμείς το παρακολουθούμε πλέον στενά.
Και πάντα από την σωστή πλευρά της δημοσιογραφίας. Αυτής που ενδιαφέρεται για το κοινωνικό σύνολο και τους πολίτες… και όχι για τα συμφέροντα από όπου και αν αυτά προέρχονται…
