Επί δέκα ημέρες οι τιμές στο αργό πετρέλαιο ανέβαιναν. Το θυμόμαστε όλοι. Ταυτόχρονα ανεβαίναν και οι τιμές στα καύσιμα. Επί πέντε και πλέον ημέρες, οι τιμές στο αργό έπεφταν. Επίσης το θυμόμαστε όλοι. Αυτό που δεν θυμόμαστε είναι να πέφτουν αντίστοιχα οι τιμές στα καύσιμα. Γιατί;
Πολλές αναγνώσεις: Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ισχυρίζεται ότι συμβαίνει για λόγους αισχροκέρδειας. Οι πρατηριούχοι ισχυρίζονται ότι οι ιδιοκτήτες διυλιστηρίων δεν μεταθέτουν τις μειώσεις των τιμών στις τιμές των καυσίμων. Κι οι καταναλωτές ισχυρίζονται ότι όλοι τους δουλεύουν και πρέπει να σταματήσει αυτό το «παραμύθι».
Η πραγματική αλήθεια είναι ίσως κάπου στη μέση. Διότι οι πρατηριούχοι είναι έμποροι. Κέρδη επιθυμούν, όχι κοινωνική πολιτική. Όμως ελέγχονται, αφού υπάρχει ολοκληρωμένο σύστημα εισροών – εκροών και εγγραφή ποσοτήτων και τιμής στο “My data”.
Οπότε αν η κυβέρνηση θέλει, μπορεί κάλλιστα να τους ελέγξει και να τους επιβάλει πρόστιμα.
Τα διυλιστήρια είναι επίσης έμποροι. Δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Κι από τη στιγμή που στην Ελλάδα υπάρχουν άτυπα ολιγοπώλια, μπορούν να διαμορφώνουν τις τιμές όπως θέλουν, ακόμα και σε βάρος των καταναλωτών.
Δεν τα ξέρει όλα αυτά η κυβέρνηση;
Τα ξέρει. Και πολύ καλά μάλιστα. Εφαρμόζει το ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου ωστόσο σε όλα τα στάδια διακίνησης; Όχι. Αφήνει τα διυλιστήρια «απ’ έξω». Αφού η κυβέρνηση από τη μία δεν ελέγχει τα διυλιστήρια κι απ’ ότι την άλλη δεν παρεμβαίνει ουσιαστικά ενώ μπορεί για να πατάξει την «αισχροκέρδεια» όπως λέει, τι ακριβώς κάνει; Μειώνει τους ειδικούς φόρους ή τον ΦΠΑ; Όχι.
Και σ’ όλη αυτή την «ανάγνωση» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δηλώνει πως το ζήτημα είναι σύνθετο κι οι καταναλωτές δεν θα πληρώνουν όσο γράφουν οι αντλίες. Άλλα πόσο θα πληρώνουν;
Και πόσο σύνθετο μπορεί να είναι ένα ζήτημα που έχει τρύπες από παντού;
Ή το «μπαλώνεις» κι ελπίζεις πως δεν θα σπάσουν τα μπαλώματα ή το φτιάχνεις από την αρχή. Απλές λύσεις σε «σύνθετα» ζητήματα.
