Ο Μανώλας, για όσους γεννήθηκαν μετά την δεκαετία του 1950-60, ήταν μια από τις πιο γνωστές και αγαπητές φυσιογνωμίες του Ηρακλείου…
Περάσαμε τυχαία από την πάροδο της οδού Πεδιάδος που οδηγεί στη Βίγλα και είδαμε την ωραία εικόνα του Μανώλα αποτυπωμένη στον τοίχο ενός σπιτιού. Ο Μανώλας, για όσους γεννήθηκαν μετά την δεκαετία του 1950-60, ήταν μια από τις πιο γνωστές και αγαπητές φυσιογνωμίες του Ηρακλείου.
Το επάγγελμα του ήταν αχθοφόρος, κι εκείνη την εποχή, που δεν υπήρχαν το σύγχρονα μέσα μεταφοράς και τροφοδοσίας, είχε πολύ δουλειά.
Εκείνο που μας συγκίνησε κοιτώντας την ζωγραφιά του στον τοίχο είναι που ένας άνθρωπος μεροκαματιάρης και απλός, ένας βιοπαλαιστής, είναι ακόμα τόσο ζωντανός στη μνήμη όσων των έζησαν αλλά κι όσων αργότερα έμαθαν για εκείνον.
Τελικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς σπουδαίος με τους όρους της σύγχρονης εποχής για να μην ξεχαστεί.
Ίσως στις μέρες μας, περισσότερο από εκείνη την περίοδο, αρκεί να έχει κανείς αρχές, ήθος, καλή καρδιά, να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο με τα μέσα που διαθέτει, αλλά και σε μεμονωμένους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, χωρίς να το διατυμπανίζει, για να μείνει εν ζωή το αποτύπωμα του ακόμα κι όταν θα φύγει απ’ αυτόν τον κόσμο.
Όλα αυτά τα διέθετε ο Μανώλας και γι’αυτό έμεινε ζωντανός και θα συνεχίσει να είναι όσο ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που εκτιμούν τις αρετές του και τις θεωρούν πρότυπα.
